Robert Schumann schreef verschillende liedbundels, allemaal verschillend van aard. Sommige zijn geschreven in een korte, hevige episodes waarin hij niets anders deed dan liederen componeren. De passionele bundel Myrthen was een huwelijkscadeau voor zijn echtgenote Clara Wieck. Heel anders van aard zijn de liederen op gedichten van Mary, Queen of Scots. Deze zijn gecomponeerd in een periode van hevige psychische problemen zijn deze vijf liederen wrang, meditatief en bij vlagen wanhopig. Toch is nagenoeg geen van Schumanns honderden vocale werken eenduidig in emotie. Elk lied is een gecompliceerd bouwwerk van gevoelens.

Op haar nieuwe album bundelt mezzosopraan Bernarda Fink de vijf liederen van Mary, Queen of Scots, liederen uit Myrthen, Liederkreis en een tiental composities op gedichten van Friedrich Rückert. Niet alles komt even goed uit de verf. In de bouwwerken van Schumann worden af en toe wat onderdelen overgeslagen. Haar stem is te krachtig voor sommige zachte passages, maar komt tot rust in Liederkreis en Gedichte Der Königin Maria Stuart. En als ze haar stemgeluid weet te beteugelen zijn de liederen goed voor kippenvel. De gedichten van Mary geeft ze een onaardse bezieling mee en ook de duistere sferen in Zwielicht en Auf Einer Burg slaan in als een bom. De rest van de cd is genietbaar, doch een beetje saai, maar voor deze zachte donkere prestaties krijgt Fink het volle aantal punten.

Pianist Spiri drukt duidelijk, maar bescheiden zijn stempel op de liederen.