In San Francisco maakte hij ooit deel uit van de alternatieve rockscene, om een onvermijdelijk nakende doofheid te ontlopen keert Bart Moore terug naar Michigan. In de landelijke omgeving van Lansing vindt hij de rust op een boerderij. De Gibson Les Paul wordt omgeruild  voor een akoestische gitaar en Moore  zoekt de podia van de plaatselijke clubs en bescheiden festivals op. Na het uit 2017 daterende debuut Curse of Los Lunas  volgt het met onheilspellende verhalen en donkere episodes uit de Amerikaanse geschiedenis gevulde Graveyards, Wind & War.

Voor de nieuwe langspeler, keert Moore terug naar zijn vroegste muzikale invloeden die zijn  persoonlijkheid als singer-songwriter. Naast folklui als Dylan wordt ook het vroegere werk van Ian Anderson met Jethro Tull vermeld evenals de erfenis van The Beatles en  The Pogues, de  authentieke bluegrass klinkt eveneens sterk door.

Als ‘all American boy’ ontsnapt Moore niet aan de fascinatie voor baseball, de geschiedenis van zijn land en treinen. De opener Molly Bloom is nauw verwant met de Keltische traditie. In Comanche Land volstaan akoestische gitaar, dof tromgeroffel en een donkere cello om de uitzichtloze situatie waarin de oorspronkelijke Indiaanse bevolking verzeilde te schetsen.

Een uitgelaten Tuesday Afternoon at Wrigley Field refereert naar het legendarische stadion en thuishaven van de Chicago Cubs, een vrolijke bluegrass passage. Driftige fiddle en mandoline tonen van David Mosher vormen de locomotief van The Railroad Ghosts, aanstekelijke Westernswing met scattende zangpartijen. Met de combinatie van cello en meloton en het aanzwellende koor verzeilen we met het ingetogen October terug in de jaren zeventig.

Zo weet Bart Moore telkens de aandacht te trekken met gedetailleerde verhalen met een sobere maar bijzonder efficiënte instrumentatie.