Band Of Horses
Mirage Rock
Het wiel opnieuw uitvinden. Waarom zou je ook? Net als genregenoten Fleet Foxes, Iron & Wine en The Coral op hun laatste album(s) duikt Band Of Horses muzikaal zonder enige gêne de teletijdmachine in en komt er vervolgens weer uit met een verzameling liedjes die zo weggelopen lijkt uit de Amerikaanse westcoast scene van pakweg een jaar of veertig geleden. Was dat destijds een ‘mainstream’ geluid, anno 2012 heet het ‘indie’. Het kan verkeren…
Hoe dan ook. Uit dat genoemde vaatje tapt Band Of Horses ook weer gewoon op Mirage Rock. Ja, het album is daardoor niet heel avontuurlijk te noemen. Verre van zelfs. Maar wie maalt daar om als de liedjes zo wonderschoon zijn dat ze kwalitatief niet onder doen voor het betere werk van The Byrds of Buffalo Springfield? Of de evenzo nadrukkelijk aanwezige Crosby, Stills & Nash (al dan niet met Young) en The Eagles? Het bekend andoende geluid zorgt er her en der (het op eerste gehoor iets te veel uit werk van anderen citerende Electric Music, het wat slome Shut-In Tourist) voor dat Band Of Horses haar eigen smoel verliest en het album inkakt. Maar probeer maar eens niet geraakt te worden door mooie (semi) akoestische liedjes als Slow Cruel Hands Of Time en Everything’s Gonna Be Undone of iets meer (ietsjes) opzwepend werk als poprocker Dumpster World en het iets moderner dan de rest klinkende Feud. Band Of Horses bewijst dat je als moderne band prima een ouderwets geluid kan aannemen zonder oubollig te worden. Al ligt dat gevaar wel op de loer, op Mirage Rock blijven ze een flink eind aan het goede eind van de streep.
Band Of Horses – Mirage Rock
- Knock Knock
- How To Live
- Slow Cruel Hands Of Time
- A Little Biblical
- Shut-In Tourist
- Dumpster World
- Electric Music
- Everything’s Gonna Be Undone
- Feud
- Long Vows
- Heartbreak On The 101