Drummer Clara Townsend groeit in de luxe van Dubai op, terwijl gitarist Hanni Pidduck een eenvoudige Britse plattelandsachtergrond heeft. Na de nodige bandervaringen ontmoeten ze elkaar in Brighton, en het indie gezelschap ARXX is al snel een feit. ARXX timmert al een tijdje aan de weg voordat ze die gedurfde overstap naar een volwaardige plaat maken. Nou ja, volwaardig, Ride Or Die tikt net voorzichtig het half uur aan, maar geeft een elftal aan poprock melodietjes de mogelijkheid om zich aan het publiek te presenteren. Stuck on You stamt al uit 2018, waar deze een onderdeel van de Daughters of Daughters eigen beheer EP vormt, de opgefokte Iron Lung riot grrrl volgt een jaar later op de Wrong Girl, Honey EP.

Het siert ze dat ze geheel volgens de Do It Yourself punkattitude opereren, Ride or Die verschijnt echter 31 maart op het Submarine Cat Records. Hierop werken ze met de tevens uit Brighton afkomstige drummer Steven Ansell van Blood Red Shoes samen, die precies aanvoelt hoe hij de punkie rocksound met een weg zwijmelend poprandje versmelt. Hij weet verrekte goed hoe je als duo een dynamische energieke rockgeluid creëert en dat bemoeienis van buitenaf afbreuk aan deze puurheid doet. Voor het tweetal heeft Taylor Swift net zoveel zeggingskracht als Nirvana, en het is de opzet om beide leermeesters een plekje te gunnen. Gelukkig is dat niet helemaal het geval, ARXX werkt vooral aan een toegankelijke eigen sound. Toch gaat er een lange weg aan vooraf. ARXX bouwt live de reputatie van een opwindende garagerock band op, wat eigenlijk nog alleen in het eerder verschenen Iron Lung single hoorbaar is. De eerste Stuck on You versie bezit de nodige emotionele countryrock elementen, terwijl ze op desperate Ride Or Die versie juist vintage postpunk binnensluizen.

Ondanks dat ze veel binding met de LGBT gemeenschap hebben, is Ride Or Die geen feministische opruiende plaat. De genderdiversiteit speelt vooral op het persoonlijke vlak een overkoepelende rol. En eigenlijk halen Clara Townsend en Hanni Pidduck hierin juist hun gelijk. Als je voor een gelijkwaardige behandeling streeft, dan is het de kunst om ervoor te streven dat je niet als anders zijnde benadert wordt, door juist in eigen songmateriaal geen onderscheid te maken. Binnen dat vlak functioneert het bevriende Pillow Queens, die dat vrijgevochten emanciperende statement wel sterk uitdragen en hier de medewerking aan het twee jaar eerder op single verschenen Call Me Crazy verleent. Terugkomende thema’s zijn vooral romantisch liefdesgeluk en zwaar wegend liefdesverdriet, welke niet aan geslacht, voorkeur of wat dan ook te koppelen valt. Liefde is universeel, en het belevingsgevoel daarbij is vrijwel identiek. Gedane zaken kun je niet terugdraaien, maar als leerproces beschouwen.

Het zwoel rockende Baby Uh Huh, ondervindt de treurende tragiek van dichtbij, en heeft wel een opbeurende ondertoon. De relationele sfeer twijfel welke ook bij de Not Alone cyberpunk onderdak vindt. De nineties uptempo industrial popbeats van het op Come As You Are van Nirvana leunende Deep ritme benadrukt het hittegevoel, dat je bij de aanblik van een geliefd persoon niet meer uit je woorden komt, en staat ook voor de anticlimax als je bij het hoogtepunt van de liefdesdaad iemands naam uitschreeuwt. Deep is sexy dominant, maar ook geniepig onderdanig. Och, het is heerlijk veelzijdig, het ritmische What Have You Done flirt stiekem met glamrock metal, en bij het Ride Or Die titelstuk gluurt de gospel voorzichtig net om de hoek. ARXX is een ouderwets snoepje van de dag, eigenlijk vatten de sterke drie openingstracks Ride Or Die perfect samen. Het is een leuke (punk)rock en (synth)pop combinatie, maar daar houdt het dan ook wel bij op.