In de dancewereld is Gilles Peterson een Grote Jongen. Die er al heel vroeg bij was. Zo stond hij aan het begin van de 90’s aan de wieg van het Talkin’ Loud label, dat voor de verspreiding en vercommercialisering van de UK jazzdance en acidjazz een belangrijke rol heeft gespeeld. En een duidelijk statement en antwoord was op de immer voortwoekerende housebeats.

En nog steeds doet Gilles Peterson mee: als DJ, producer, maar ook als platenbaas. Brownswood Recordings heeft het label waar hij zich alweer de nodige jaren CEO van mag noemen. Een label dat er nog steeds toe doet. Omdat het altijd weer een verrassing is welke titel er nu weer op verschijnt.

Brownswood Recordings is vooral bekend geworden door de stoere Brownswood Bubblers verzamel-CD’s. Door de grote baas gecompileerde verzamelaars vol onbekende, maar minder onbeminde namen. Inmiddels zijn er sinds 2006 tien stuks verschenen en bevatten de Bubblers hete en update tracks en en actuele geluiden uit de wereld van de broken beat, eclectic, UK R&B en dubbedstepped multistep. Veelal behoorlijk Engelse geluiden dus.

En af en toe verschijnt er een artiestenalbum, dat al vanwege het label voor meer dan gemiddelde interesse zorgt. Zoals het debuutalbum van Anushka. Vreemd genoeg niet de naam van een zangeres, maar de aanduiding van een duo dat bestaat uit Victoria Port en Max Wheeler. Plaats van handeling: Brighton.

Na veldwerk te hebben verricht is het nu de hoogste tijd voor een album. Dat als Broken Circuit is verschenen. 12 tracks (wie het bij iTunes aanschaft krijgt er een extra track bij) in een stijl die dwarsverbanden aangaat tussen post-dubstep, R&B, downtempo, acidjazz, UK garage, flarden broken beat en drum’n bass. Het hele album ademt een ingetogen sfeer uit, waar niet meteen favorieten zijn te herleiden. Dat komt vooral door de eenvormigheid van het geluid dat Anushka creeërt, zonder aan eenzijdigheid ten onder te gaan. Het is in elk geval typische Brownswood / Gilles Peterson muziek. Het is een stijl die dan ook prima past in zijn DJ-sets, die nog steeds gekenmerkt worden door een uitgekiende mix van oud, nieuw en obscuur.

Alhoewel er nogal wat electronica op Broken Circuit wordt gebruikt, is de sound toch organisch en levendig. Het is een sound die dan ook alleen maar door Engelsen gemaakt kan worden. En met de Tour de France op de achtergrond, die gedurende de eerste dagen in Engeland bivakkeert, kan Broken Circuit prima dienen als soundtrack voor de immer fantastische beelden die de Franse Tour de France regie van de eindeloze engelse landschappen maakt. Maar ook zonder les cyclistes is Broken Circuit een uitstekend album met een eigenzinnige sound en die niet hoeft onder te doen voor de al bekende parels van Disclosure, London Grammar en Rudimental. Albums die iedere dancefreak in de kast moet hebben staan. En daartussen misstaat Anushka’s Broken Circuit zeker niet.