Het uit Michigan afkomstige duo is sinds beginjaren tachtig onderweg op een muzikale trip, ze verkenden folk en meer rockende paden, probeerden muzikaal theater uit. Onderweg ontwikkelden Annie & Rod Capps, die ook  buiten hun muzikale activiteiten een verbond vormen, een eigen sound. De combinatie van Annie’s ontwapende zang en snarenwerk worden gecomplementeerd door de bijdragen op gitaar en altviool van Rod.

In de opener (That Would Do) Some Good verstrengeld de fingerpicking van het Koppel zich wellustig met het mandolinespel van Jason Dennie die samen met Rod de harmonische backing verzorgt. When They Fall balanceert op dartele baslijnen en wonderlijk akoestisch snarenwerk  en drijft eveneens de aangename bluegrass passage Poor Old Me aan. Everybody take a seat zingt Annie in Beautiful Scarecrow, bij deze aanstekelijke westernswing tonen is het moeilijk om rustig op je stoeltje te blijven.

Halfweg  passeert de enige cover, het van Mark Sandman, de betreurde frontman van Morphine, afkomstige Patience wordt in sprankelende folk getransformeerd. De fraaie ballade Brevity ademt een pastorale sfeer uit die terug opduikt in Myths And Miracles  en het eveneens met  melancholische pedalsteeltonen ingekleurde Happy New Year.

Dat zijn eerder uitzonderlijke momenten in dit overwegend optimistische werkstuk dat vooral liefhebbers van hedendaagse folk zal plezieren maar wellicht de wat neerslachtige luisteraar enigszins kan opbeuren.