Amber Arcades slaat op haar derde album een andere weg in. Op de albums en ep’s die Annelotte de Graaf de afgelopen tien jaar uitbracht was vooral aantrekkelijke, open indiepop te horen. Soms pittig en energiek, dan weer dromerig en kalmerend. Songs als It Changes, Alpine Town, Fading Lines en Simple Song werden terecht goed opgepikt, ook buiten Nederland. Het feit dat Amber Arcades’ platen op Heavenly uitkwamen was al een teken aan de wand en tevens een factor in het internationale succes. De single met Bill Ryder-Jones uit 2017, Wouldn’t Even Know, mag in dit kader niet onvermeld blijven.

Barefoot on Diamond Road betekent echter verandering. Niet alleen verhuisde De Graaf voor de liefde van Utrecht naar Amsterdam, haar muziek is met die verhuizing, de nieuwe start én door de langdurige ‘stilte’ van de pandemie ook wezenlijk anders geworden. Amber Arcades klinkt, ook naar eigen zeggen, statiger dan voorheen. Dat blijkt direct al uit de slepende, inderdaad plechtstatige albumopener Diamond Road. Hierna heeft Odd to Even een stevigere basis en onderscheidt zich door cello, harp en toms. Met een sterke zanglijn en een knipoog naar Lou Reeds Street Hassle is dit een logische single.

Contain laat drogerende klanken horen met zuivere, dromerige zang. Life Is Coming Home is een licht hallucinerende a capella track en heeft iets van een avant-gardistische novelty song uit de postpunkjaren. Aan de andere kant staat de song voor het landelijke, de liefde voor natuur en het jezelf daarin terugvinden. Iets wat tijdens de lockdownmaanden ook voor Annelotte de Graaf een rol speelde. Through sluit muzikaal mooi aan op de voorgaande trippy sferen en staat open voor het idee dat algoritmes soms best ook magie kunnen opleveren (‘The algorithm chuckles to itself…’).

Na de geestverruimde klanken halverwege Barefoot on Diamond Road varieert Amber Arcades verder en wint het album aan stevigheid. De single True Love laat stevige (nineties) beats horen en een sfeerrijk geluid met mooie, gelaagde dramatiek terwijl de andere single Just Like Me dance-invloeden laat horen: house sferen en klappende beats in een landschap van dwingende strijkers. Een sterke, originele song, zonder meer. Na het donkere, dreigende, stormachtige decor van I’m Not Here gaat Amber Arcades terug naar een kalmere, sfeervolle pianosetting.

Kwam het vorige album European Heartbreak nog voort uit een wat cynische, vermoeide blik op de wereld, dit derde album straalt weer verwondering en oog voor schoonheid uit. Het levert een flink aantal memorabele songs op die het songboek van Amber Arcades meer variatie en diepgang geven. Dat belooft wat voor de voorjaarstournee met Robin Kester en het optreden op South By South West in Austin.