Dit is geen CD die je opzet als je liefdesverdriet hebt, tenzij je toch al van plan was om jezelf van kant te maken. Deze muziek is mooi op een bizarre en verstorende manier. Het depressieve in de muziek is niet onmiddellijk herkenbaar, maar iedereen zal enigszins verontrust raken na het beluisteren van de acht songs van Les Voyages De L’Âme. Er zijn uiteraard meer bands die de soundtrack bij je eigen zelfmoord componeren, maar Alcest doet het op zo’n subtiele manier dat je bij wijze van spreken wakker wordt met het scheermes in je handen… of juist niet meer wakker wordt…

In een eerdere review van een werk van Alcest heb ik het dualistische karakter van de muziek beschreven als een combinatie van old school black metal met haast Debussy aandoende melodieën. De scherpe kantjes zijn er wat vanaf; de old school black metal is niet meer zo black als ze was, maar het mooie is mooier geworden. Haast te mooi! Dat dualisme was juist wat mij zo aantrok in de muziek van deze band. De krijsende zang is hier en daar nog wel terug te vinden, maar ze lijkt meer gepolijst. De muziek lijkt contemplatiever, meer ingetogen en introvert. Echter, Les Voyages De L’Âme blijft een juweeltje!

In de maand februari is Alcest op tournee in Europa. Op 23 februari speelt de band samen met Les Discrets en Soror Dolorosa in Willemeen te Arnhem. De dag ervoor staan ze op het podium van Rockfort Hoboken in Antwerpen.

Tracklisting Les Voyages De L’Âme:
1. Autre Temps
2. Là où Naissent les Couleurs Nouvelles
3. Les Voyages de L’Âme
4. Nous Sommes l’Emeraude
5. Beings of Light
6. Faiseurs de Mondes
7. Havens
8. Summer’s Glory