Na de verhuis vanuit Alabama bouwt Abe Partridgehe in een Baptistenkerkje zijn roeping als evangelist predikant uit en neemt afstand van zijn zondige muzikale verleden. De zelf opgelegde isolatie, ver weg van TV, internet en andere duivelse verlokkingen in het Appalachengebergte van Kentucky, het helpt niet. De predikant zoekt een uitweg, dient als militair in het Midden Oosten, zoekt de roots van preacherman’s blues op bij pioniers als Son House. Na omzwervingen door Texas raakt Abe in de ban van songwriters als Townes Van Zandt en komt uiteindelijk in Nashville terecht.

Ondertussen zet hij zijn rol van prediker verder,  nu helemaal op het seculiere pad als kunstenaar, songwriter en muzikant, hoewel in de met zijn rauwe stemtimbre gedebiteerde verhalen is de strijd tussen goed en kwaad nooit echt beslecht en de duivel lijkt onvermoeibaar. Als enkele van die verhalen in 2018 via de langspeler Cotton Fields and  Blood For Days ook buiten plaatselijke clubs in Nashville geraken, brengen Europese tournees Partridge naar Nederland in het pre-corona tijdperk. Die periode die volgt, verwerkt Abe met Ferrill Gibbs in de podcast serie ‘Alabama Astronout’ waarin de kerkmuziek uit de Appalachen aan bod komt, hallucinante passages van rituelen met giftige slangen incluis.

Als hij niet op tournee is, uit Partridge zijn impressies als beeldend kunstenaar in schilderwerkjes die vinden tegenwoordig hun weg naar privécollecties en de hoezen van collega muzikanten Charlie Parr en Tyler Childers.

Love In The Dark is weerom in zo’n kleurrijke acryl assemblage verpakt, de titelsong verhaalt de jarenlange worsteling met een contemplatief bestaan als predikant. Partridge verwerkt die moeilijke periode met dit verhaal ondersteund door akoestische gitaar en     wondermooie, treurige celloklanken die fel contrasteren met het uitgerafelde stemtimbre.

In het bezwerende, van Betty Jean Carter afkomstige, When You Go Down horen we een banjo en een zachte vrouwenstem op de achtergrond. Die keert terug in harmonische samenzang bij het weergaloze Alabama Skies en het zich op fraai snarenwerk en sobere pianoklanken ontrollende Coffee On The Counter dat Partridge’s levensloop onthult.

Die prachtige akoestische songs worden abrupt afgewisseld met zich op bevreemdende soundscapes ontrollende donkere spoken word passages zoals een hels Abe Partridge’s 403d Freak, Alabama Astronaut, de filosofische mijmeringen van Look Up de ongemeen rauwe  hallucinante roller coaster Helter Skelter die aan de verrichtingen van Captain Beefheart herinnert. Het klinkt bij momenten haast ondraaglijk maar het contrasterend effect mis zijn uitwerking niet op dit, evenals  het voorgaande, intrigerend werkstuk dat je in afwachting van de concerten in juni nu al kan beluisteren.