Het is iedere keer een pad van ontdekking om een nieuw album van Tindersticks te beluisteren. Voor de hedendaagse luisteraar die zich een ongeluk skipt op de streaming services, zal de band wellicht teveel tijd vragen. En juist daar hebben we al een aspect te hebben van het universum van Tindersticks. Verwacht geen hapklare brokken die je achteloos tot je kunt nemen, verwacht muziek die het verdient om te rijpen, die je net als een goede wijn in je mond wil laten rondgaan om ‘em echt te savoureren. En, daar kunnen we kort over zijn, precies dat is wat Soft Tissue van je vraagt.

tindersticks – New World (Official Video)

Ga ervoor zitten, laat de naald in de groef zakken of de laser het eerste nummer zoeken en duik in de wereld van Stuart Staples, David Boulter, Neil Fraser, Dan McKinna en Earl Havin. New World komt voor Tindersticks begrippen best stevig uit de startblokken, zodra de eerste noten zijn verstild, komen we op bekend terrein. Oeh, dat basloopje, het orgel, die relaxte drums, de ingehouden blazers en Stuart’s stem. Dan de accentverlegging als ook Gina Foster zingt.

Hoe geweldig heeft de band dit geschreven en gearrangeerd? Kenmerkend voor Tindersticks, met een heerlijke soulbeleving als kloppende slagader door het nummer heen. Melancholie en Tindersticks? Zeker! De blazers leggen hoop in het nummer: erg fijn. Haal je de nuances uit het nummer bij eerste beluistering? Luister nog maar eens. Er is bij Tindersticks altijd meer gaande dan je denkt.

Niet overtuigd? Luister verder naar Don’t Walk, Run en kun je dan in één keer beschrijven wat je hoort, hoe zeer het genieten is? De band weet het nummer te brengen als ware het onderdeel van een soundtrack. Het zou zó hebben gepast bij de film Shaft. De orkestratie is nagenoeg perfect, de onderliggende accenten met gitaar en toetsen blijven echter heerlijk in je oren als beeld terug komen. Goh, het idee om deze nummers live te horen! En dan zijn we nog maar net onderweg.

Of het album variatie brengt? Oh, zeker, zeker! Nancy brengt ons bossa nova en hoe geweldig zijn die openende klanken hier al? Een nummer dat zich in mysterie wentelt en dat daarmee de aandacht al erg naar zich toe trekt.  Daar zit opnieuw dat ontdekkende in en dat blijft wel een heel sterk punt van Tindersticks. Hoe kun je je muziek ogenschijnlijk klein houden terwijl de luisteraar gewoonweg veel te ontdekken heeft? De arrangementen, de nuances in instrumentatie en in spel, dat is wat Tindersticks maakt.

Falling, The Light en Always A Stranger zijn perfecte voorbeelden. Ook als je beluistert hoe de nummers beide klein gehouden beginnen, met daarbij de heerlijk stevige verklanking en orkestratie in laatstgenoemd nummer waar Stuart zich zelfs vocaal laat gelden. Wat is het heerlijk als hij zo gepassioneerd klinkt! Perfect contrast met de gitaarpartijen en met de trompet en de stemmige orkestratie.

Het uit 2021 afkomstige Distractions bracht ons een experimenteel Tindersticks en Soft Tissue brengt ons de band in een lichte jazzy en soul feel. Het is immer de verfijning die de muziek kenmerkt. Soft Tissue is van gekende Tindersticks kwaliteit en is daarmee dus als vanzelfsprekend al een ontdekkingstocht op zich.

Als kennismaking met de wereld van Tindersticks is Soft Tissue een erg fijne en mooie stap, voor de liefhebbers is het gewoonweg genieten van alweer een topalbum van Stuart en de band. De plaat is fascinerend vanaf het begin tot en met het geweldige Soon To Be April. En sla vooral niet The Secret Of Breathing over. Het artwork, ook al zo fraai, is van Stuart’s dochter Sidonie: zie ook de clip. Tindersticks is in oktober weer in het land. Mis dat niet…