Crossing Border behoeft geen introductie, al vele jaren blijkt de combinatie van literatuur, muziek, film en beeldende kunst een succesformule. Van 14 tot en met 17 november zal alweer de twintigste editie van Crossing Border plaatsvinden en dit jaar zal voor het eerst ook een programma worden gedraaid in Enschede. Er staat weer van alles op het programma, van nieuw talent tot gevestigde namen. Voor elk wat wils. Daarom een kleine greep (op alfabetische volgorde) voor de WiM lezer uit het veelzijdige aanbod van zaterdag 17 november.

Andrew Bird

Deze Amerikaanse multi-instrumentalist en begenadigde singer-songwriter past perfect bij het concept van Crossing Border. Hij weet als geen ander bruggen te slaan tussen verschillende muziekstijlen. Op zijn eerder dit jaar verschenen nieuwste studioplaat Break It Yourself leeft Bird zich weer uit op zijn viool en gecombineerd met het gebruik van een sequencer wordt de luisteraar weer getrakteerd op een fijne mix van klassiek en folk. In 2007 speelde Andrew Bird al op het festival en voor de bezoekers zal hij ook deze editie een niet te missen act zijn.

First Aid Kit

Dromerig, meisjesachtig en toch fris. Dat is het Zweedse folk duo First Aid Kit. De zussen Söderberg stonden al in 2008 op Crossing Border, toen net doorgebroken en nog erg jong. Inmiddels een stuk ouder met alweer een tweede mooie plaat op hun naam zijn ze klaar om Crossing Border weer te betoveren.

Gaz Coombes

In 2010 kwam er een einde aan het avontuur van Supergrass. Dat Gaz Coombes met een soloplaat zou komen was al snel duidelijk. Dit voorjaar kwam Here Come the Bombs uit, een verrassende plaat maar toch met een heel herkenbare sound van Gaz Coombes. Als Gaz Coombes solo live net zo’n feestje is als vroeger de Supergrass concerten, dan zit het zaterdagavond wel goed.

Jef Neve

Voor zijn nieuwste album Sons Of The New World heeft de Belgische jazzpianist Jef Neve zelfs een bataljon blazers aan zijn roemruchte trio toegevoegd maar voor het optreden op Crossing Border laat hij iedereen thuis. Onvoorspelbaar als altijd zal zijn solo optreden opgebouwd zijn uit het oeuvre van zijn trio, de composities die hij schreef voor films (o.a. De Helaasheid der Dingen) en misschien zelfs zijn conciertos.

Punch Brothers

Er zijn van die bands die met het spelen van een cover direct indruk maken. Dit was het geval bij The Punch Brothers toen de band twee jaar geleden het nummer Reptilia van The Strokes op geheel eigen wijze bracht. Het laatste album Who’s Feeling Young Now uit 2011 bewijst dat deze band met hun progressieve bluesgrass geluid zeer goed op weg is. Muzikaal, vrolijk en vooral erg leuk. Hopelijk komt die belofte ook live uit wanneer de band gewapend met onder andere banjo, mandoline, viool en gitaren op het podium staat.

Race Horses

Deze Britse psychedelische popband gooide hoge ogen met debuut album Goodbye Falkenburg. Met een mix van sixtiespop, glamrock, postpunk en psychedelica heeft Race Horses een sound gecreëerd die doet denken aan het beste van Gorky’s Zygotic Mynci en Super Furry Animals en soms zelfs Pulp gecombineerd. Benieuwd of de band uit Wales met nieuwe plaat Furniture ook live goed uit de voeten kan.

Spilt Milk

Gelukkig is er niet alleen aandacht voor artiesten en bands uit het buitenland. Van Nederlandse bodem is er onder andere Spilt Milk. Deze band uit Amsterdam heeft in 2011 een bijzondere 10 inch plaat opgenomen met de titel Carnet De Voyage. Alle nummers van het album zijn geïnspireerd door gedichten van de Amerikaanse modernist Wallace Stevens. Dit zou live wel eens bijzonder mooi kunnen klinken.