×

Interview

22 november 2022

World beat rocker Eljuri uit New York en Ecuador

Geschreven door: Rik van Boeckel

Label: Manovill Records

De in New York wonende Ecuadoriaanse  rockgitariste en zangeres  Cecilia Villar Eljuri heeft met Reflexión haar vijfde album uitgebracht waarop ook drummer Alex Alexander en bassist Winston Roye een belangrijke rol spelen. Ondanks de sterke Latin rocksfeer omschrijft ze zelf haar muziek als een world beat fusion van latin, rock, funk, reggae en midden oosterse muziek. En noemt zichzelf een world beat rocker. Ze kwam als kind met haar ouders vanuit Ecuador naar New York. Haar  Spaanse vader en Libanese moeder groeiden op in Ecuador. Op Reflexión zingt ze vooral in het Spaans maar ook in het Engels.

Ze vertelt dit via Zoom vanuit haar home studio in New York. “Ik kwam naar New York als baby van anderhalf. Ik was de laatste van de kinderen. Ik ben thuis opgegroeid en sprak  Spaans. Op school en met mijn vrienden sprak ik Engels.” Haar moeder speelt piano, is componiste en schreef tango’s. “Ik kreeg pianoles, speelde jarenlang piano. Heb ook gedrumd en begon op mijn 13e gitaar te spelen. Ik ben autodidact.” Maar ze leerde ook veel van Jeff Buckley. “Hij was een zeer goede vriend in New York. We speelden vroeger samen gitaar. Hij was een geweldige gitarist!” En ze is door veel gitaristen geïnspireerd. “Zoals Jimmy Page, David Gilmour, Ernie Isley, Eric Clapton, Jimi Hendrix, Nancy Wilson en Carlos Santana natuurlijk.”

Voor de eerste bands waar ze in speelde schreef ze voornamelijk in het Engels. “Ik luisterde naar The Police en The Clash. Toen realiseerde ik me wow, ik hou ook van zingen in het Spaans. Toen begon ik in het Spaans te schrijven. Heel mijn solocarrière schrijf ik voornamelijk in het Spaans. Ik ben opgegroeid met het luisteren naar de Afro Cubaanse albums van mijn vader. Hij hield van son, rumba, danzón, chachacha, al die Afro Cubaanse ritmes. Ik hou van de clave. Ik werd niet beïnvloed door latin rock toen ik opgroeide. Ik maak echter mijn eigen latin rock. Ik werd beïnvloed door The Rolling Stones en Led Zeppelin. Alle grote muzikanten die naar New York kwamen. Ik luisterde ook naar Orquesta Aragón uit Cuba waarvan mijn vader albums had.  Zo is mijn eigen sound ontstaan.”

Als zangeres wordt ze geïnspireerd door verschillende zangeressen. “Ik hou van echte stemmen. Je stem is je persoonlijkheid. Mensen herkennen me aan de stem. Mijn inspiratiebronnen zijn Ann Wilson, Chrissie Hynde ,Deborah Harry ,Bonnie Raitt ,Celia Cruz ,Patti Smith en Marianne Faithful.” Ze vertelt dat ze net  de Latin Grammy week in Las Vegas heeft bezocht. “Ik speelde er wat akoestische liedjes en deed interviews.  Het was leuk om te zien dat veel vrienden wat showcases deden, maar voor mijn album is volgend jaar belangrijk.”

Eljuri noemt zichzelf een world beat rocker.  Ze houdt van rocken en dat is in haar gitaarspel  goed te horen. Heel opvallend op Reflexión zijn de diverse gitaarsounds.  Ze heeft verschillende gitaren en die zijn goed te zien tijdens dit Zoom interview.  Ze speelt vooral Gibson Les Paul gitaren. “Ik speel 9 a 10 verschillende gitaren. Ik gebruik veel filterachtige geluidseffecten. Ik wil dat het groovy klinkt tegen het funky ritme in.” Nadat ze in de bands Trouble Dolls en Grupo Fiësta had gespeeld ging ze in 2008 solo maar wel met de hulp van andere muzikanten. “Solo kan ik alle kanten opgaan met mijn geluid. Ik vind het leuk om alles wat voor me ligt te verkennen. Ik hou ervan dat je geweldige spelers nodig hebt. Mijn drummer is Alex Alexander. Hij komt uit Cali, Colombia maar groeide op in New York.  Hij begrijpt de Latino-kant heel goed, net als ik. Hij begrijpt de clave, de rumba en flamenco. Hij groeide ook op in New York en speelde rock, reggae en funk. Hij werkt nu 10 jaar met mij. Hij is een dierbare vriend. We toeren veel samen. Bassist Winston Roye werkt vier jaar met mij samen. Hij is een geweldige funky bassist. Hij en Alex kennen elkaar al 20 jaar. Zij vormen mijn kernritmesectie. De blazerssectie zijn The Chronic Horns; trompettiste Pam Fleming en saxofoniste  Jenny Hill  (die speelde met Burning Spear in Burning Brass) samen met trombonist Buford O’Sullivan.  Ze spelen op vier nummers. En Teese Gohl uit Zwitserland heeft de leiding over de zang en speelt keyboard en piano, hij is een geweldige muzikant die heeft gewerkt met Carly Simon. Ik heb het geluk dat deze getalenteerde mensen mijn visie begrijpen.”

Eljuri componeert zelf de muziek en schrijft alle teksten voor haar songs. Ze vertelt er het volgende over: “Ik heb hier thuis een studio.  Ik schrijf lyrische ideeën en melodieën op, werk ze thuis uit en neem ze op. En ook de bas lijn.  Als ik dan weer naar de studio kom, luister ik naar mijn ideeën. En til ze naar een hoger niveau. Met mijn akoestische gitaar maak ik het ​​nummer en kijk of dat lyrische idee uitgroeit tot iets speciaals. Ik geniet van het proces om het arrangement op te bouwen. De melodie en de groove laat ik aan de ritmesectie horen zodat ze de ideeën naar een hoger niveau kunnen tillen. Mijn drummer en bassist zijn persoonlijkheden waar het goed mee klikt. Als je naar mijn demo’s en naar dit album luistert, lijken ze erg op elkaar. Mijn manager Alexandra Gatje hoort de demo’s eerder dan wie dan ook. En geeft me advies. Dit album is opgenomen in een ongelooflijke studio in Rhinebeck, New York, genaamd The Clubhouse, de studio van Paul Antonell. Hij is fenomenaal, begrijpt me gewoon. Hij werd verliefd op mijn liedjes. De studio heeft vintage gitaarversterkers en  gitaren. We werkten aan diverse gitaarpartijen voor verschillende nummers.”

Activiste

Eljuri is een activiste die belangrijk is voor de Latin gemeenschap in de VS en ook goed werk heeft gedaan voor Ecuador. “Ik heb geholpen om geld in te zamelen voor centra voor schoon water in Ecuador. Door de jaren heen heb ik ook de vrouwen van de Women’s March geleid. En heb me ook beziggehouden met Voto Latino om de latin mensen in de VS aan te moedigen om te stemmen bij de verkiezingen. Want veel mensen stemmen niet!” Ook is ze betrokken bij de organisatie Sound Thinking waarvoor ze workshops geeft. “Sound Thinking is gevestigd in New York City.  Dit is het vierde jaar dat ze zomerprogramma’s organiseren voor high school studenten. Het is een gratis programma. Het doel is hen te leren over de muziekindustrie. En hen te begeleiden als ze singer-songwriter willen worden, geluidsman, lichttechnicus, publicist of  journalist. Muziek is voor hen een geweldige uitlaatklep! Ik kan als vrijwilliger tussen het toeren, repeteren en schrijven door workshops voor Sound Thinking doen in juni, juli en augustus.”

Eljuri vertelt graag over de songs op Reflexión.  De openingstrack Espejo begint met deze zin: ‘El mundo es un espejo la vida es un reflexión’ wat letterlijk betekent: ‘De wereld is een spiegel het leven een reflectie.’ “Dat is een van de eerste nummers die ik voor het album schreef tijdens de Corona lockdown. En die kwam tekstueel als eerste bij me op. Vervolgens kwamen de bas lijn en de gitaar partijen. Met de tekst wil ik zeggen dat ik tijdens Covid het gevoel had dat we onszelf van een afstand konden zien als in een spiegel maar niet echt omdat we ook zo geïsoleerd en gescheiden van elkaar waren. Zo wilde ik mensen opbeuren met een funky coole groove. Ik hoop dat die boodschap overkomt.”

De tweede track Salva la tierra betekent Red de aarde. Met deze song ontpopt Eljuri zich als klimaatactiviste. “Ik wil het bewustzijn verhogen en verschillende generaties verenigen om de wereld goed doen. Je kunt zien dat we het klimaat op een verschrikkelijk destructieve manier beïnvloeden. We moeten dat stoppen. In deze song zing ik: het is dringend. We moeten de regering ertoe aanzetten hun gedrag te veranderen. Het is een oproep tot actie. We vroegen 30 studenten naar de opnamestudio in The Clubhouse te komen om een ​​refrein te zingen. Geen van hen sprak Spaans, maar dat deed er niet toe omdat ze in de boodschap geloofden.”

La Voz (De stem) is een lied over hoop, empathie en compassie, vertelt ze. “Daarvoor gebruik je je stem. Luister naar de stem van het geweten. Geloof in eenheid. Alexandra Gatje dacht aan de vloeibaarheid van water als verbindende factor om ieder van ons door moeilijke tijden heen te helpen.” In de video van deze song komt dit goed tot uiting als er een zwemmend meisje in opduikt samen met Eljuri.

In de eerste Engelse song Home is de regel ‘The city that I call home’ opvallend. “New York is dat voor mij. Het is een multiculturele stad die deel uitmaakt van mijn sound. We kunnen goed samenleven met verschillende culturen.” De song Shelter zingt ze zowel in het Engels als Spaans. In deze song is muzikaal de invloed van het Midden Oosten verwerkt. “Met deze percussie uit het Midden Oosten: dumbek en darbuka en cymbals aan de vingers. En een Midden-Oosterse toonladder en een zwevende gitaarsolo,” zegt ze hier over. “Toen ik dit het lied schreef, dacht ik aan de immigranten en de vluchtelingen hier. Een maand later, toen we het opnamen, begon de oorlog in de Oekraïne. Een vriend van mijn zoon is net getrouwd met een Oekraïense vrouw daar met haar moeder was. Zij vluchtten naar Polen en daarna naar Oostenrijk. Ik zing Abre la puerta (Open de deur).”

Over de volgende songs zegt Eljuri dit: “Llévame (Breng me weg) heeft meer Braziliaanse invloed. Por ti (Voor jou) is een feel good nummer. Het ritme kwam uit mijn gitaar. Het werd een feestlied terwijl we aan het opnemen waren. Paul Antonell en Alexandra Gatje lieten het de bezoekers van The Clubhouse horen, dat waren heel veel muzikanten. We hopen allemaal dat deze song je opbeurt. El Dia (De Dag) gaat over de juiste keuze van de vrouw, dat vrouwen controle moeten hebben over hun eigen lichaam.” No Puedo Cruzar (Ik kan niet oversteken) is de enige reggae song op dit album. Daarin zijn ook The Chronic Horns te horen. Eljuri noemt het een zusterlied van Shelter. Het gaat over een moeilijke reis waarin je geblokkeerd wordt.  “Je wacht er op dat het getijde omlaag gaat voordat je kunt oversteken naar de andere kant,” merkt ze op. ”Je moet daar geduld voor hebben. Ik heb altijd een reggaenummer op mijn albums staan. Ik heb op mijn  vorige albums veel songs met Sly en Robbie gemaakt.” “Dat was niet meer mogelijk voor dit album omdat Robbie Shakespeare december 2021 is overleden. “Ik heb dit nummer opgenomen met hen in gedachten. Het was een eer om met hen op te nemen.” Eljuri houdt zowel van reggae als rock. Zo is Feeds You een pop-rock-punksong. De eerste song die ze voor Reflexión schreef was El Camino (De weg): “Deze song heeft een heel klassiek en groovy geluid. Dit is echte latin rock. Je hoort de hoge klank van de Cubaanse tres en veel gitaren. Veel van mijn albums hebben een mix van latin ritmes. Deze song gaat er over dat het belangrijk is je eigen pad te vinden. Wacht daar niet op, dat is de boodschap.”

Tot nu toe heeft Eljuri niet buiten het Noord en Zuid Amerikaanse continent  opgetreden maar natuurlijk wel in de VS; en ook in Canada, Colombia en Mexico. “We hadden geweldige zomershows hier en in Mexico. Reflexión hebben we gepresenteerd in New York. Ik hou er van om te reizen om zo mijn muziek met allerlei soorten mensen te delen en ze te helpen de boodschap van mijn songs te waarderen. Ik denk dat muziek ons ​​kan helen, het verbindt ons. Het is een internationale taal. Ik hou ervan op te nemen, live spelen en mijn muziek naar een nieuw publiek te brengen. Wij drieën en mijn manager hebben besloten volgend jaar naar jouw land te gaan.”

Eljuri zal als een power trio van 5 t/m 9 april in Nederland optreden, in Amsterdam en Haarlem; op 6 april in Het Patronaat in Haarlem.