In de kleine Zoca Flavor zaal van het Patronaat in Haarlem gaf de in Ecuador geboren en in New York wonende Amerikaanse zangeres en Latin rockgitariste Eljuri met bassist Winston Roye en de Colombiaanse drummer Alex Alexander een sterk eerste optreden in Nederland. Het was in feite ook de presentatie voor Nederland van haar album Reflexión (waar we Eljuri eind vorig jaar al over interviewden). Vervolgens trad ze drie dagen later, op eerste paasdag, tijdens de middag, op in de Thiemeloods in Nijmegen

Er was helaas weinig publiek in Haarlem en eigenlijk verdient ze door de kwaliteit van haar muziek en haar bijzonder goede gitaarspel meer aandacht van Nederlandse muziekliefhebbers. Ze noemt zichzelf World Beat Rocker. Haar muzikale multiculturele odyssee is een bijzondere mix van latin (o.a. bolero), rock, reggae en funk die ze zingend zowel in het Spaans als het Engels ten gehore brengt.

Ze begon haar optreden met het enerverende El Camino dat wordt gekenmerkt door een mooie subtiele latin sfeer. En sprak het publiek even toe dat hun thuis Haarlem is en zong vervolgens Home en daarna Salva La Tierra dat begon met bijzonder goede gitaarriffs en dat gold eigenlijk voor alle nummers. Eljuri weet op de elektrische gitaar zeer krachtige hoge en lage tonen voort te brengen; en uiteraard ook op een zeer ritmische manier.

Na het rustiger verhalende El Dia volgde No Puedo Cruzar, een aparte mix van reggae en Latin rock. En daarna Como en un sueño van het album En Paz (2008). Gespeeld op een Ecuadoriaans pasillo ritme in een 6/8 maat. Wat een goed nummer is dit toch, vooral ook door Eljuri’s zang. Meer songs van vorige albums waren te horen zoals Peligrosa van En Paz; met erg goede Latin drumpatronen van Alex Alexander op de AfroCubaanse clave! Zijn drums klonken hier enigszins als timbales! En de titeltrack van En Paz met bijzonder twinkelend gitaarspel. En Bang Bang, een staccato protestsong tegen geweld van het album La Lucha uit 2016. Na deze song volgde de enige cover: Bob Marley’s Get Up Stand Up. 

Zowel drummer/percussionist Alex Alexander als bassist Winston Roye zijn cruciaal voor de sfeer van Eljuri en een belangrijke steun voor haar muzikale visie. Beiden zijn erg goede musici. Winston Roy zingt ook bepaalde stukken mee met Eljuri.
Alex Alexander heeft dan ook met grote namen samengewerkt, onder wie David Bowie, Youssou N’Dour, Bruce Springsteen, Eminem, Toots & The Maytals en Chaka Khan.
Winston Roye speelt zes jaar bas bij Eljuri en doet ook zo lang achtergrondzang voor Eljuri. Hij is ook bassist van Soul Asylum en doet belangrijk theater werk op Broadway zoals de Tina Turner musical en Rock of Ages.

Ook de goede songs van Reflexión werden gespeeld zoals Espejo (Spiegel), Llevame (Til me op), Feeds you, Keep it up, Shelter, La Voz (De Stem) en Por Ti (Voor jou) waarin ze zich liefdevol op het inmiddels dansende publiek richtte. Ze sloot het optreden af met het zeer enerverende krachtige Derecho van het album Fuerte uit 2012. Dit was een erg krachtige apotheose. Zo was dit een avond waarop Eljuri samen met haar geweldige musici haar eigen world beat mix van stijlen erg goed tot uitvoering bracht.

Optreden in Nijmegen

In de Thiemeloods was er meer en ouder publiek dan in Haarlem en was de sfeer meer akoestisch dan in Haarlem. Alex Alexander speelde er zelfs geen drums maar Egyptische bongo’s en Eljuri zelf speelde wel op dezelfde gitaar als in Haarlem maar zonder pedalen. Daardoor was de sfeer wat rustiger voor een vooral zittend en ouder publiek dat net als het jonge Haarlemse publiek van haar optreden genoot. Alle songs van Reflexión zijn erg goed en het maakt daarom ook niet uit met voor expressie ze gespeeld worden. Ze begon in Nijmegen net als in Haarlem met El Camino. Sommige mensen uit het publiek begonnen zittend al meteen mee te bewegen. Daarna volgde een andere mooie song van En Paz: Tierras. Ze liet het publiek bij sommige nummers meeklappen zoals bij Salva La Tierra, gespeeld na Home. Voor de pauze speelde ze El Dia, No Puedo Cruzar, Espejo, Como En Un Sueño en het heel mooie door haar gezongen En Paz. Alex Alexander liet zich tijdens het optreden als een erg goede percussionist horen, vooral in Espejo dat ook wordt gekenmerkt door Eljuri’s hoge gitaarnoten. Tijdens Como En Un Sueño klapte het publiek het 6/8 patroon mee en werd een percussionist uit het publiek gevraagd op het podium met een shaker mee te spelen. Doordat Eljuri geheel alleen En Paz ten gehore bracht, ontpopte ze zich ook als een goede singer/songwriter, maar dat geldt zeker voor alle songs.

Na de pauze begon ze met een song die ze niet in Haarlem heeft gespeeld: Paloma van het album Fuerte. Een pure zeer genietbare Latin song, mede ook door Alex Alexander’s bongospel dat Eljuri’s Latin rock gitaarriffs zeer sterk ondersteunde. Ook hier klapte het publiek mee. Daarna volgden Llevame en Feeds You dat net als in Haarlem erg rocky klonk. In feite is dit geen muziek om bij stil te blijven zitten. En zeker ook niet bij Keep it up en Bang Bang waarin ze een geweldige Latin rock solo speelde. En evenmin bij het in feite zeer dansbare Por Ti, bij La Voz en Peligrosa waar het publiek de AfroCubaanse clave meeklapte. Eljuri vroeg bij een aantal songs naar de Nederlandse vertaling. Bij Espejo uiteraard ‘spiegel’ en bij Peligrosa ‘gevaarlijk’!

Ze sloot het optreden in Nijmegen af met Shelter, een song opgedragen aan asielzoekers, vluchtelingen en immigranten. Eljuri liet het publiek weten dat ze zelf een immigrante is, want ze is met haar ouders als kind vanuit Ecuador naar New York gegaan. Haar Latijns Amerikaanse achtergrond is zeker goed in haar muziek te horen en ook in haar tweetalige repertoire. Sommige songs zoals Keep it up zingt ze afwisselend in het Engels en Spaans. Het maakt haar muziek zeer boeiend om naar te luisteren. En ze is ook een erg goede gitariste. Eljuri zou met haar trio ook erg goed op festivals als de Music Meeting passen!

Foto’s Haarlem: Rik van Boeckel
Foto’s Nijmegen: Eric van Nieuwland