De Engelse band Moya maakt pas muziek sinds een paar jaar. Toch zijn ze de support-act voor Rod Stewart over de hele wereld. Een beginnende band die in een uitverkochte Ziggo Dome mag spelen. De dag dat zij hun eerste solo-optreden in een lange tijd hadden, zat WiM met zangeres Emily aan tafel.

Wanneer ontstond je passie voor muziek?

Ik wilde altijd al zingen. Ik wilde zingen, dansen en acteren, alleen werd niet toegelaten tot de studie. Toen besloot ik dat ik muziek schrijven erg leuk vond en na een jaar schrijven kreeg ik eindelijk de kans bij een recordlabel.

En hoe kwam jullie band samen?

Samen met mijn manager hebben we allemaal muzikanten uitgekozen en nu zijn we al twee jaar bij elkaar. Het zijn sessiemuzikanten, maar ze zijn altijd bij de band gebleven. Vanaf de eerste plaat tot lang in de toekomst hopelijk.

Wat was het proces voor het eerste album Lost And Found?

Erg snel eigenlijk. Ik begon met zes maanden schrijven en nam het album in de zomer al op. En na een paar maanden luisteren heb ik nog een paar nummers erbij geschreven. Begin 2012 was het album af. Het opstarten ging erg snel, maar het perfectioneren ging wat langzamer.

Heeft het iets aan je passie veranderd?

Ja, het heeft het vergroot. Vooral met schrijven, ik kan al mijn ervaringen in beter licht zien en ze beter op papier zetten.

Wat was je inspiratie voor het Lost And Found album?

Het leven. Ik wilde alles wat ik mee had gemaakt op papier zetten. Het was als therapie voor mij. De oude jazz, soul en Motown hebben mij ook erg geïnspireerd. Het album is eclectisch. Folk, Spaanse klanken, jazz en meer.

Met twee nieuwe singles die net zijn uitgekomen, hoeveel ben je veranderd in de tussentijd?

Ik ben volwassener geworden. Bij het vorige album wist ik alleen dat ik een album wilde maken, maar niet wat voor. Dit keer wilde ik meer soul integreren. Een beetje pop/soul gemixt met huidige effecten. Ik ben heel trots op Lost And Found, maar het is tijd om volwassener te worden en erachter te komen wat ik echt wil spelen.

En wat kunnen we verwachten van het nieuwe album?

Een hoop verrassingen. Het heeft het ouderwetse gevel, maar er komen meer huidige elementen in. Het singer-songwriter gevoel, maar dan van nu.

Hoe kwam jullie samenwerking met Rod Stewart tot stand?

We hebben gewoon een hele goede agent. Dat is echt het enige, samen met een hoop geluk. Om in gigantische zalen te spelen in het eerste jaar van bestaan is iets heel aparts. Ik vind de arena’s geweldig. De hoeveelheid mensen is echt prachtig.

Wil je ook in arena’s spelen als de hoofdact?

Het is nu minder druk. Mensen komen nog niet speciaal voor mij. Ik ben daar nu nog lang niet klaar voor, maar ik hoop dat wij het over een tijdje mogen doen.

En heb je een speciaal doel voor later?

Ik vind het toeren geweldig. En ik hoop ooit headliner te zijn van mijn eigen wereldtour. Ik hoop dit ook erg lang te kunnen doen. Ik ben ook niet zo goed in andere dingen, dus ik moet dit wel blijven doen.

Waar zie je jezelf in de komende twee jaar?

Toerend. Hopelijk blijven we ook veel albums maken en kunnen we veel leren. Eerlijk gezegd heb ik geen idee, maar ik hoop echt op toeren en muziek maken. Binnenkort is het festivalseizoen en we spelen op meerdere festivals en hopelijk gaan we in september weer toeren.

Later die dag zou de band in de Paradiso optreden. Over het optreden vertelde ze me: “Aan de ene kant geeft het druk, omdat mensen speciaal voor jou een ticket hebben gekocht. Aan de andere kant is het ontspannend, omdat we niet een gigantisch publiek op hoeven te warmen.”

Bij het optreden zelf zag je dat de band ontspannen was. Met een gezellige sfeer, een goede uitvoering van de nummers en Emily zich helemaal thuis voelde, was het een succes. Een prachtige uitvoering van het Lost And Found album en hun nieuwe nummer Making Me Fall.