×

Interview

19 maart 2014

Milow: Als ik anoniem ben, dan ben ik op mijn best

Geschreven door:

Label: Caroline

_4DJ0006editEind 2012 dacht Milow zijn nieuwe album geschreven te hebben. Hij moest alleen nog wat schaven en daarna kon hij beginnen met opnemen. Toch voelde het niet goed. ‘Is dit wel wat ik wil met mijn vierde plaat?’, vroeg hij zichzelf af. Hij besloot alle liedjes in de prullenbak te gooien en begon opnieuw. In de zon van Los Angeles schreef hij zijn vierde studioalbum Silver Linings.

Voor zijn nieuwe album heeft hij de tijd genomen. Na vijf jaar onafgebroken toeren ging hij er een jaar tussenuit om aan het album te werken. ‘Ik voelde dat ik een break nodig had om mijn hoofd leeg te maken, zodat ik fris aan een creatieve periode kon beginnen. Ik voelde dat het beter was voor me.’

Milow vertrok naar Los Angeles, waar niemand hem kende. Gevolg: hij moest zich bij nieuwe mensen opnieuw bewijzen als muzikant. ‘Als ik me anoniem voel, ben ik op mijn best. Ik wil het publiek overtuigen van mijn kunnen. Dat is een hele toffe motivatie voor mij. Ik wilde mezelf opnieuw laten zien aan de wereld’

Nu de Vlaamse zanger zichzelf opnieuw heeft uitgevonden, klinkt zijn plaat heel anders dan North And South, zijn vorige album. Maar waarom? ‘Die plaat heb ik vooral voor mijn publiek gemaakt met alleen maar nummers die zij wilde horen. Nu heb ik gedaan waar ik zelf zin in had. Uiteraard hoop ik dat mijn publiek het ook waardeert, ondanks dat het anders is dan mijn vorige werk’

De dingen waar de singer-songwriter bekend om staat zitten nog steeds in zijn nummers. Daarom is hij niet bang dat hij zijn publiek kwijtraakt. Hij is gegroeid en hoopt dat zijn publiek hetzelfde heeft gedaan. Mocht dat niet zo zijn, dan vindt hij dat niet erg. ‘Als mensen het niks vinden, verandert dat niks aan hoe trots ik ben op dit album. Het maakt me minder uit dan ooit.’

Het grote verschil tussen zijn vorige album en dit album is de sound. Zijn vorige album klonk heel vrolijk, maar deze plaat klinkt een stuk donkerder. Dat is vreemd, want Milow heeft twee fantastische jaren in Los Angeles gehad en voelde zich heerlijk. Je vraagt je dan wel af waar de donkerder toon vandaan komt. ‘Bij muziek schrijf ik dingen van me af. Ik heb nu veel minder nagedacht, ik heb gewoon geschreven wat in me op kwam. Ik heb veel vrolijke songs geschreven, maar die hebben de plaat niet gehaald. Bij het kiezen van de nummers voor de plaat heb ik niet gekeken naar genre, maar gewoon naar de beste liedjes.’

Tijdens zijn jaar vrijaf heeft hij de tijd gehad om zichzelf te reflecteren. Hij kon nadenken over dingen waar hij normaal gesproken niet over na denkt. Daardoor komen er verschillende, soms ietwat filosofische thema’s langs op het album. Bijvoorbeeld de maakbaarheid van het leven. ‘We denken allemaal dat we zelf iets van het leven kunnen maken, maar ik durf dat te betwijfelen. In ieder liedje zit een stukje zelfreflectie, dat aangeeft in welk perspectief ik sta. Bijvoorbeeld mijn vader, eerst schreef ik een lied rechtstreeks naar mijn vader, maar nu neem ik meer afstand. Dat staat ook voor hoe ik er zelf nu bij sta. Ik hoop dat ik elk jaar kan blijven veranderen, maar een bepaalde kern moet nog hetzelfde blijven.’

Het album Silver Linings ligt op 28 maart in de winkels