The Mission viert dit jaar zijn 25 jarig bestaan. WiM sprak in Hasselt, België, met frontman en oprichter Wayne Husey.

WiM: Gefeliciteerd met het 25 jarig jubileum van the Mission.
“Bedoel je gefeliciteerd of gecondoleerd. In ieder geval dank je wel. Het is een hele stap geweest.”

WiM: Jullie zijn hier aangekondigd als als “wave the luxe.
“Was dat voor ons? Ik dacht dat men daarmee het volledige festival bedoelde. Wave de Luxe betekend toch dat je iets extra’s bent of doet. Zoals een gelimiteerde uitgave. Het voelt altijd speciaal. Dan voelt dit helemaal speciaal.”

WiM: Jullie zijn op tournee. Hoe staat het daarmee?
“Laatst  hebben we in Amsterdam gespeeld, België etc. “Warm, hot and sweaty” Maar het was heerlijk. Als vanouds. Op het moment van dit interview zijn we ongeveer halfweg. Iets verder dan halfweg eigenlijk al.  Er volgen nog shows in Duitsland, Griekenland en nog enkele landen.”

WiM: We hebben lange tijd niets meer van de Mission gehoord.
“We waren er klaar mee. Ik in ieder geval wel. Enkele jaren geleden hebben we de Farewell tour gehad. daarna was het gewoon klaar. Maar mijn huidige vrouw en zeker ook mijn laatste, zei tegen me dat ik het 25 jarig bestaan van The Mission zeker moest vieren. Je kan namelijk beter spijt van iets hebben als je iets hebt gedaan dan dat je er spijt van krijgt als je iets niet hebt gedaan. Blijkbaar een zeer vrouwelijke wijsheid. En gelijk heeft ze. Ze is dan ook zeer belangrijk voor me.”

WiM: De pers en vooral de fans hebben jullie bestempeld als een van de pioniers van de goth music. Wat vind je daar zelf van.
“Dit gebeurde vanzelf. Dit heeft natuurlijk ook te maken met mijn tijd bij de Sisters Of Mercy. we maakten en maken muziek die we zelf willen maken. Geen verplichtingen. En blijkbaar trekken we daarmee veel gothic liefhebbers aan”.

WiM: Nu je zelf kort The Sisters Of Mercy aanhaalt, heb je nog contact met Andrew Eldritch.
“Daar kan ik heel kort over zijn. Nee, al 26 jaar niet.  En daar heb ik ook geen behoefte aan. Die kerel is wat mij betreft lucht.”

WiM: De naam” The Sisterhood”?
“Dat is allemaal geschiedenis, meer dan 25 jaar geleden. Verder ga ik hier niet op in.”

WiM: Je eerste LP van de Mission was ” Gods Own Medicine”. Hoe voelde die eerste LP.
“Enorm bevrijdend. Samen met Graig, Simon en  zijn we de band begonnen, en niemand had eigenlijk de behoefte om te zingen, waardoor ikzelf maar de microfoon in mijn handen heb genomen en ben daarmee een nieuwe carrière als zanger/gitarist begonnen. Onder andere om deze reden is het een van mijn favoriete albums. Het voelde ontzettend bevrijdend om dit album te maken. Eldritch is al die tijd veel te belangrijk geweest. Daar kwamen we bij het maken van God’s Own Medicine wel achter. We hadden hem gewoon niet nodig.”

WiM: Graig Adams. Hij kwam, verdween, kwam, verdween en kwam weer terug.
“Die dingen gebeuren. Zo is hij nu eenmaal. Hij heeft aan 5 albums meegewerkt. En met ‘Gods luck’ blijft hij deze keer wel langer.”

WiM: Waarom stopte The Mission in 2008.
“We hadden er genoeg van. We maakten platen die niemand meer kocht. Bleek dat we in rondjes draaiden. Ik ging met pensioen en ging totaal andere dingen doen. Meer genieten en enkele projectjes”.

WiM: Bristol, Liverpool, Leeds, Californie, en nu Brazilie.
“Ik ben opgegroeid in Bristol, maar omdat ik de muziek in wilde ben in naar Liverpool verhuist. Ik wilde naar Liverpool omdat  de muziekscene daar veel breder is. En natuurlijk de geschiedenis van the Beatles. Londen kwam ook nog even in me op, maar daar ben ik snel vanaf gestapt omdat die scene me daar absoluut niet ligt. Te groot en alles ligt veel te ver uit elkaar. Als muziekkant had ik in Liverpool veel meer mogelijkheden.”

“De stap naar Leeds was er een die met The Sisters of Mercy te maken had.  Het was de thuisbasis van Eldritch en Graig. Het is trouwens een vreemd verhaal hoe ik bij de Sisters of Mercy terecht ben gekomen.  Ben Gunn, een van de oorspronkelijke gitaristen, was net opgestapt. Via via viel mijn naam blijkbaar bij Andrew. Hij belde mij op, vroeg of ik geïnteresseerd was. Op dat moment wist ik belachelijk genoeg niet veel van de Sisters af . Ik had natuurlijk wel van ze gehoord, maar meer ook niet. Ik wist dat ze indie singles en dat soort dingen hadden uitgebracht. Een van mijn vriendinnen vond ze wel oké, maar ik vond het luidruchtige post-punk. Maar goed, ik ging naar Leeds om Andrew te ontmoeten, en het was prima, en we ontmoetten de band en alles, en deden wat samen en al die onzin. Alleen het vreemde was, ik heb bij die kennismaking geeneens gitaar gespeeld. Maar dit terzijde”.

“Californië en Brazilië zijn privé keuzes geweest. Ik woonde eerst mijn mijn eerste vrouw in Londen. Maar die kreeg heimwee naar Californië, vandaar de verhuizing. Momenteel woon ik met mijn tweede, en laatste, vrouw in Brazilië. Dat bevalt zeer zeer goed. Alleen ben ik de laatste tijd veel vaker in Liverpool, maar dat heeft puur te maken met  het voetbal. Ik wil mijn favoriete team meer zien spelen.”

WiM: Je hebt ook in andere bands gespeeld,  Dead Or Alive, Pauline Murray And The Invisible Gils, Gossamer.
“Bij Gossamer heb ik een en ander geproduceerd, dat telt eigenlijk dus niet mee. Met Pauline moet het 80 of 81 zijn geweest toen ik met haar begon te spelen . En toen kwam ik bij Dead or Alive in 1981. Dus misschien leek het veel langer dan het in werkelijkheid was”.

WiM: Wat zijn de nieuwe plannen voor the Mission. Nieuw Album? Andere tour?
“Nee, geen nieuw album. Maar er liggen wel nieuwe songs op de plank. Kan zijn dat ik die solo uitbreng. Misschien in techno-vorm.”

WiM: Techno?
“Nee, alsjeblieft niet. haha. Maar wat wel nieuw te melden is dat de CD Curios op 7 november 2011 in Engeland wordt uitgebracht. In de rest van Europa waarschijnlijk omtrent 18 november. Gezamenlijk met wie anders dan Julianne Regan van All about Eve“.

WiM: Wat kan je daarover melden. Vanwaar deze samenwerking en wat voor nummers staan erop.
“We hebben al vaker samen gespeeld. Het klikt ontzettend. Dat is zeker een voorwaarde om samen een album te maken. Ik vind het een geweldig album. Door Julianne en mij zijn ieder vier cover versies gekozen, plus een lied van elkaars band en twee nieuwe nummers . Onder de covers zijn nummers van Depeche Mode, Duran Duran, David Bowie en Jimmy Webb. Als je een fan bent van All About Eve of the Mission weet ik echter niet of je dit wel wil hebben. Het is totaal anders. Het zijn twee stemmen die goed samenwerken.”

WiM: Sinnersday, Het lijkt wel rimpelrock voor oudere rockers/wavers.
“Dat zijn we gewend. Die mensen die van onze muziek luisteren zijn wat ouder. Maar gelukkig komt er ook nieuw bloed bij de luisteraars. Het is mooi te zien dat ook jongeren ons geluid beginnen te ontdekken.”

WiM: Je staat niet met de volledige originele bezetting op het podium.
“Nee, Graig en Simon behoren tot de eerste orde. Mick is jammer genoeg afwezig, maar de nieuwe drummer brengt er nieuw jeugdig elan in. dat hebben we wel nodig.”