Voor Manic Street Preachers is Everything Must Go ogenschijnlijk het meest essentiële album. Het is het enige album in hun catalogus waar al voor een tweede maal uitgebreid bij een jubileum stilgestaan. Tien jaar geleden voor het eerst, dit jaar de ‘20th Anniversary’. In het kader daarvan verschijnt binnenkort wederom een kloeke box met cds en dvd’s en de afgelopen dagen was de band in Eindhoven en Amsterdam te zien om het album integraal uit te voeren.

Want hoewel de commerciële succesjaren van de band onmiskenbaar in de tweede helft van de jaren ’90 lagen, levert Manic Street Preachers nog steeds het ene na het andere puike album af. Okee, het topzware Know Your Enemy en opvolger Lifeblood zijn begin 21^ste eeuw wellicht wat stapjes terug geweest, maar albums als Send Away The Tigers, Postcards From A Young Man en Futorulogy zijn absolute parels die minstens even sterk of wellicht beter zijn dan hun bekendste werk. Een van de grote pluspunten van Manic Street Preachers is dat deze band altijd stug naar voren heeft gewerkt. Of ze nu een bandlid in rook op zagen gaan, of dat ze qua populariteit gestagneerd zijn. Steeds hebben ze hun meerwaarde bewezen door nieuwe creatieve uitdagingen te zoeken. Een terugbliktournee zoals ze die nu doen, met een integrale uitvoering van een twee decennia oud album past eigenlijk niet zo heel erg goed bij deze noest vooruit ploeterende band. Maar vrijdagavond in Paradiso bewijst het drietal dat een flinke dosis nostalgie soms ook érg lekker kan zijn.

De set valt uiten in twee delen. Eerst Everything Must Go in zijn geheel. Daarna via een akoestisch intermezzo rond The Everlasting en Suicide Is Painless (Theme from M.A.S.H.) door naar een blok met hits, waarbij met name wordt geleund op het debuut Generation Terrorists uit 1992 en This Is My Truth, Tell Me Yours uit 1998. “Welke dag is het vandaag?”, vraagt frontman James Dean Bradfield ergens halverwege de eerste set. “Vrijdag? Alles beter dan zo’n ‘fucking’ donderdag, dat kan ik je wel vertellen…” Je vraagt je af wat er een dag eerder is gebeurd in De Effenaar waardoor hij zo’n uitspraak doet. In de eerste set krijgen de hits van Everything Must Go (de titeltrack, A Design For Life, Kevin Carter en Australia) de meeste bijval, maar de band raast er soms iets te snel doorheen. De uitvoeringen van The Girl Who Wanted To Be God, Interiors (Song for Willem de Kooning) en de tijdloos fraaie afsluiter No Surface All Feeling zijn de muzikale pareltjes.

In het tweede deel van de set gaat de volumeknop steeds een tandje harder. Dat maakt dat de punky rockagressie die hoort bij tracks als bijvoorbeeld Nat West-Barclays-Midlands-Lloyds en het vurig gespeelde You Love Us uitstekend tot zijn recht komt en keihard binnenkomt. Het is echter jammer dat door het hoge volume de finesses van rustiger nummers als Ocean Spray of de groove van het enigszins funky Roses In The Hospital in de geluidsbrei die over Paradiso heen wordt gestort her en der verloren gaat. Grote verrassing in de set is de Fiction Factory-cover (Feels Like) Heaven die tegen het eind voor het eerst zijn weg de set in vindt deze tournee. De uitvoering is vlekkeloos en wakkert de toch al nostalgische gevoelens die overheersen tijdens de avond nog een tikje steviger aan. Met de nog immer actuele boodschap If You Tolerate This Your Children Will Be Next wordt het publiek na een uur en drie kwartier met bloedende oren de nacht in gestuurd.

Wat vooral opvalt is de souplesse waarmee met name het eerste deel wordt gebracht, waar in het tweede deel vooral de spierballen worden gerold. Je kan concluderen dat de tracks van Everything Must Go live nooit zo goed hebben geklonken als nu. Dat is wat twintig jaar live spelen doet met het werk. Het vuur waarmee ze een jaar of twintig geleden voor het eerst in Nederland werden gebracht in De Melkweg is ietsjes minder geworden, het speelplezier is daarentegen ontegenzeggelijk hoger. Daar zit dan ook meteen de meerwaarde van een puike nostalgieshow als deze.

Manic Street Preachers – 29 april 2016, Paradiso

• Elvis Impersonator: Blackpool Pier
• A Design for Life
• Kevin Carter
• Enola/Alone
• Everything Must Go
• Small Black Flowers That Grow in the Sky
• The Girl Who Wanted to Be God
• Removables
• Australia
• Interiors (Song for Willem de Kooning)
• Further Away
• No Surface All Feeling
• The Everlasting
• Suicide Is Painless (Theme from M.A.S.H.)
• Motorcycle Emptiness
• Walk Me to the Bridge
• Your Love Alone Is Not Enough
• Ocean Spray
• Nat West-Barclays-Midlands-Lloyds
• You Stole the Sun From My Heart
• Roses in the Hospital
• (Feels Like) Heaven
• You Love Us
• If You Tolerate This Your Children Will Be Next