×

Concert

23 november 2013

Kameleontisch Kane in uitverkocht Effenaar

Geschreven door: Björn Groenen

Dat Dinand Woesthoff in een interview heeft aangegeven dat Come Together (2012) een album was om een neerwaartse spiraal te voorkomen, is achteraf gezien een gewaagde uitspraak geweest van de frontman. De boodschap van het zesde studioalbum werd positivisme, maar Kane bewijst vanavond echter het tegendeel. De Haagse rockband worstelt opnieuw onophoudelijk met zichzelf; we horen herhaaldelijk druilerige improvisatiemomenten en krachteloze dynamiek. Drummer Bram Hakkens, bassist Daniele Labbate, toetsenist Anan den Boer doen wederom aanzienlijk afbreuk aan de reputatie van Kane. Noem het gerust het grootste fiasco van Woesthoff voor Kane, betreft bandsamenstelling. Man of the match is wederom ongetwijfeld Robin Berlijn; een uitzonderlijk krachtige, dynamische en karakteristieke gitarist die Dennis van Leeuwen ondersteunt in zijn meer onafgewerkte ruwe gitaarspel. Geen Berlijn, geen Kane.

Kameleontisch Kane verandert vanavond veelvuldig van kleur. Zo horen we onder andere matige uitvoeringen van Something To Say (2005, Fearless), No Surrender (2009, No Surrender), Point Blank (2009, No Surrender), Here Comes The End (2009, No Surrender), Love Over Healing (2009, No Surrender) en Under Atomic Skies (2012, Come Together). De explosiviteit ontbreekt. Bovenstaande tracks zijn daarom ook opwarmers voor Kane, waardoor het publiek terecht kalm blijft. Pas halverwege het concert komt daar verandering in en wordt de sfeer aangepakt door initiatiefnemer Woesthoff. Hij is zicht- en hoorbaar niet optimaal content met de performance van vanavond. Met veelvuldige improvisatiemomenten, waaronder klassieker Waiting Waiting (2000, As Long As You Want This), wordt de avond gevuld. Woesthoff zegt zelfs tijdens het concert tegen drummer Hakkens: ‘Ik weet niet waar dit naar toe gaat, maar het is OK’. Een dieptepunt.

Kane komt vervolgens toch met een reeks geslaagde uitvoeringen, waarop het publiek positiever reageert. Met balled Shot Of A Gun (2008, Everything You Want) breekt Kane het ijs; onder leiding van Woesthoff krijgt de band meer respons vanuit de zaal. Het enthousiasme gebruikt hij vervolgens voor de hoogtepunten van vanavond: Rain Down On Me (2002, So Glad You Made It), R.E.A.L. (2008, Everything You Want) en Catwalk Criminal (2008, Everything You Want). Deze explosieve tracks slaan altijd aan bij het publiek. We horen de geluidsman daarom ook niet voor niets zijn decibels omhoog schroeven. Keerpunt is dat we tijdens klassieker Hold On To The World (2002, So Glad You Made It) een bescheiden solomoment van Van Leeuwen horen. De toonkunsten zijn absoluut niet vergelijkbaar met de excellente solo die hij speelde tijdens het concert op Java Eiland in 2004. De toon is gezet, weliswaar pas halverwege het concert.

Wat voor velen een verwondering is, is dat Woesthoff in de slotfase de eerste tonen van Fearless (2005, Fearless) laat horen. Hij krijgt daarmee diverse positieve reacties vanuit het publiek, maar de muzikale uitvoering was echter ver beneden het niveau wat we van Kane gewend zijn. Dat is simpelweg te wijten aan de egocentrische Woesthoff, omdat hij zijn gevoel niet deelt met zijn eigen bandleden. Fearless was wellicht geslaagd geweest als hij de track solo deed. Feit is dat de track een emotionele boodschap heeft. Woesthoff zingt wanneer hij daarvoor in staat is. Volgens hem is dat vanavond, maar die ontroering komt niet over. Een verklaarbare reden dat Woesthoff vervolgens de zaal in springt voor een samenspel met het publiek. Daarna wordt hij letterlijk op handen gedragen, terug naar het podium. Het is merkbaar dat Woesthoff overduidelijk een klik met het publiek wil krijgen. De frontman krijgt echter alleen met vlagen respons.

Wat de performance van vanavond een bijzondere meerwaarde geeft, is dat Van Leeuwen en Berlijn één gezamenlijk soleermoment hebben. De twee gitaristen zien we negen van de tien keer gescheiden van elkaar op het podium. En dat is ook meteen het gevaar voor Kane. Er ontbreekt namelijk een vonk binnen de bandsamenstelling. Met veelvuldig visueel en fysiek contact op het podium kan Kane het verschil maken. Maar met drummer Bram Hakkens, bassist Daniele Labbate en toetsenist Anan den Boer gaat dat simpelweg niet lukken.

Kane setlijst