In de jaren 70 en 80 was Joan Armatrading een grote naam in singersongwriter land met bekende nummers als Rosie en Love And Affection. Optredens met Eric Clapton, Bob Dylan volgden waarna ze in de jaren 90 en 2000 een beetje in de vergetelheid raakte. Of toch niet? Een grote schare fans is haar altijd trouw blijven volgen. In de Rabo zaal van het Heerlens Parkcity Theater was dit goed te zien. In een bijna uitverkocht huis zong Joan Armatrading haar magische nummers nog éénmaal in een intiem afscheidsconcert.

Volkomen solo, gewapend in zwarte kleding, sandalen en bovenal met alleen haar stem, gitaar en piano brengt ze haar bekendste nummers en grootste hits. Terug naar de essentie van haar songs. En dat was direct haar grootste wapenfeit. Terug naar het begin met alleen haar stem. Gedurfd en vol respect.  Na circa een half uur volgde een kort intermezzo in de vorm van een klein Armatrading college waarin ze haar trotse geschiedenis met behulp van foto’s uiteen zet. Van de welbekende jazzclub in Londen tot de ontmoeting met Nelson Mandela, Rockpalast. Foto’s van Annie Leibovitz en Lord Snowdon. Een indrukwekkende carrière.

En ja, ze kan het nog steeds. Joan Armatrading wordt dan ook nog steeds bestempeld als een van de meest gewaardeerde singer/songwriters. Haar stem heeft echter even een opwarm nummer nodig, evenals haar gitaarspel. In het openingsnummer zijn enkele kleine foutjes te horen, maar daarna toonde ze zich weer de vakvrouw van weleer. Van bluesy, reggae, jazzy tot het jankende gitaarwerk als de grote meneer Hendrix. Het publiek geniet. Dit werkt duidelijk door in haar eigen gemoedsrust. Ze geniet er duidelijk zelf ook van. Natuurlijk gaat het publiek uit zijn dak bij de bekende nummers als Rosie, Love and Affection en Me, Myself I. Maar ook de minder bekende nummers, gaan erin als voorgesneden koek. Maar daar is de gemiddelde leeftijd van het publiek dan ook naar. Wat zeker meespeelt is haar vermogen van humor en zelfspot. En we weten nu overduidelijk waar Tracy Chapman haar inspiratie vandaan haalde. Joan Armatrading blijft een grootsheid in haar genre.

Een mooi afscheid van een grootse singer songwriter. Al was het stiekem nog fijner geweest als Joan Armatrading voor haar afscheid een lekker stevige band had meegenomen.

We vergeten het voorprogramma nog. Bright Sparks, een jong engels duo bestaande uit Ash en Kimmy brengt aandoenlijke singer songwriter liedjes. Met een oude gitaar, oude piano, kleine basedrum en een gitaarkoffer fabriceren ze heerlijke luisterliedjes. Luisterliedjes gebaseerd op een rauwe vorm van akoestische muziek die ze op een aandoenlijke manier overbrengen. Een beetje vreemd, maar wel lekker.