×

Concert

08 juli 2015

Südtirol Jazz 2015

Groot muzikaal spanningsveld Sud Tirol Jazz festival (part. 1)

Geschreven door: Dick Hovenga

Een van de meest spannende jazz-evenementen wordt al sinds een flink aantal jaren rond eind juni, begin juli gehouden in het Noord-Italiaanse Bolzano onder de noemer Sud Tirol Jazz Festval. Wij waren op uitnodiging aanwezig om verslag te doen. Uitgenodigd door de organisatie die daarover geïnformeerd was door mede programmeur Kit Downes, die onder de noemer UK Sounds voor de organisatie een flinke lijst Britse jazz muzikanten had mogen uitnodigen. De diversiteit maakte het festival een van de meest avontuurlijke van deze zomer.

Bolzano kent die merkwaardige mix van Duits en Italiaans dat het noordelijke gedeelte van Italië zo speciaal maakt. Iedereen spreekt de twee talen ook gewoon naast elkaar. Gelukkig is het eten wel echt Italiaans en zijn de wijnen uit de regio van extreem goede kwaliteit. Omdat het noorden ook geldt als een kapitaalkrachtig gebied en volgens de Duitse tradities kunst een groot gemeengoed is (zoals het eigenlijk ook gewoonweg hoort) wordt het Sud Tirol Jazz Festival in volle glorie gevoerd. Met binnen en buitenoptredens op prachtige plekken. En aangezien het weer uitstekend was waren de buitenoptredens een ware zegetocht te noemen. Met Bolzano als middelpunt werden er in de omliggende steden en dorpen al net zulke bijzondere optredens gegeven. Met het koppel Kit Downes (veel en terecht geroemd toetsenman van onder meer Troyka en Tricko) en Ruth Goller (de geweldige bassiste van onder meer Melt Yourself Down) als curators (Goller komt uit de omgeving van Bolzano en kent het festival als geen ander hoewel ze al lang in Londen woont) was er ook een ware tsunami aan Britse jazzmuzikanten aanwezig die in verschillende samenstellingen en bands hun opwachting mochten maken. Juist de toevoeging van de tot UK Sounds gedoopte lichting maakte het festival zeer aantrekkelijk.

De opzet van het festival was divers en vooral in Bolzano waren veel plekken waar muziek te horen was. Omdat de afstanden tussen de bepaalde plekken en het bereiken daarvan soms best wel even tijd namen besloten wij vooral ons op de optredens in Bolzano te richten. Een keuze die uitermate goed beviel. Zo hadden het getalenteerde duo Alice Zawadzki (zang en viool) en Moss Freed (gitaar) de hele week een residentie in Hotel Laurin, het prachtige hotel in het centrum van de stad. Telkens om half zeven speelde het duo een fraaie set van folk en jazzsongs die door eigen werk werd vergezeld. Het geweldige samenspel van elektrische gitaar en viool of juist de warme stem van Zawadzki en het geweldige spel van Freed bleken beiden een gouden combinatie in de fraaie tuin van het hotel die elke avond weer veel publiek trok.

Maar ook de vierde verdieping van het imposante Museon aan de rand van het centrum bood prachtige concerten. De geweldige en zeer toepasselijke Keys To The Exhibtion getitelde serie was daar een onderdeel van. Met het grote keyboardtalent Dan Nichols en Lauren Kinsela werd daar op de dinsdag al een zeer geslaagd concert gegeven maar het optreden van Matthew Bourne een dag later was ronduit verpletterend. De diepe klankkast van de grote vleugel werd eerst eens flink met de slippers onder handen genomen voordat Bourne zijn kruk recht zette en met prachtige improvisaties alle liefde terug gaf. Zijn manier van spelen, van lieflijk en emotievol tot krachtige zelfs explosief was uitermate indrukwekkend. Het publiek kon er geen genoeg van krijgen en een luisterrijke toegift was het gevolg. Ook het in dezelfde serie optredende duo Tricko Tareco, het duo Kit Downes (piano) en Lucy Railton (cello) was van een grote schoonheid. De vele composities van het net onder Downes’ naam verschenen album Tricko waren daarin leidend. Wat een prachtig vloeiend samenspel en wat een meeslepende composities speelden ze. Grote klasse.