×

Concert

12 februari 2016

Glittergrunge Wolf Alice laat harten tintelen

Geschreven door:

Label: Dirty Hit Records, RCA

Setlist

  1. Your Loves Whore
  2. Freazy
  3. Bros
  4. Lisbon
  5. 90 Mile Beach
  6. Silk
  7. The Wonderwhy
  8. Storms
  9. You're A Germ
  10. Swallowtail
  11. Fluffy
  12. She
  13. Moaning Lisa Smile
  14. Turn To Dust
  15. Blush
  16. Giant Peach

Twee jaar geleden stonden de vier lieverds van Wolf Alice uit Londen op Paradiso’s ontdekfestival en paradepaardje London Calling, afgelopen november in een uitverkocht Bitterzoet en gisteren vulde de band op eigen kracht nogmaals de mooiste zaal van Nederland. Maakt één der meest gehypete bands van de laatste tijd het waar?

(c) Rico Nijhof

(c) Rico Nijhof

Opvallend is dat het publiek enerzijds vooral uit jonge opgewonden tienermeisjes en anderzijds uit nieuwsgierige middelbare mannen tussen de 35 en 55 bestaat. De sprankelende verschijning van zangeres/gitariste Ellie Rowsell (23) heeft er vast iets mee te maken, maar ook zeker de muziek, die al het goede uit de alternatieve jaren ’90 ademt. Dan te bedenken dat de band in 2010 begon als folkduo (Rowsell en gitarist Joff Oddie). Na toevoeging van bassist Theo Ellis en drummer Joel Amey maakte de band al snel meer opwindende muziek wat vorig jaar resulteerde in debuutalbum My Love Is Cool.

De band opent meteen met het lied dat de band definieert; Your Loves Whore. Een bekertje bier wordt bijna direct gevaarlijk in de buurt van Rowsell geslingerd en voorin springen de tieners naar hartenlust. De band zelf lijkt minstens zoveel nervositeit van zich af te moeten spelen als het publiek, dat ten tijde van derde nummer Bros steeds wilder begint te kolken. Gitarist Oddie stuitert zo wild op en neer dat z’n gitaarkabel losschiet en Rowsell’s grote groene ogen schieten door de zaal.

90 Mile Beach (Blush EP, 2013) vormt het eerste hoogtepunt. Na een zalvend begin wordt even flink geragd om weer ingetogen te eindigen. Jammer is dat de over het podium dartelende Britten niet ietsjes langer doorjammen. Het is tekenend voor de rest van de set. Alle studioversies worden netjes afgewerkt (op Soapy Water na wordt alles van het album gespeeld), nergens wordt echt uit de bocht gescheurd of geïmproviseerd.

Neemt niet weg dat veel dat wordt gespeeld ijzersterk de zaal in wordt geramd en zoveel puntiger en levendiger klinkt dan op het album. Het agressieve You’re A Germ echoot Nirvana (mede dankzij de scherp venijnige kreetjes van Rowsell) en de powerriffs in Fluffy doen ook de oudere bezoekers heftig jaknikken. Echt uitmuntend is de band echter in liedjes als The Wonderwhy, met een prikkelende opbouw en epische apotheose, en in Swallowtail, waarin drummer Joel zijn zangkunsten laat horen en de band tegen het einde het tempo plots versnelt en even goed losgaat.

Na doorbraakhit Moaning Lisa Smile (Creature Songs, 2014) – een confettikoker in het publiek knalt op het juiste moment open – komt de band terug voor een rustig blokje met Turn To Dust en Blush (2013). Het is in deze liedjes dat Ellie’s engelachtige stem het geklets rondom de bar eventjes lijkt te dempen. Na de effectieve hard-zacht dynamiek tegen het einde van Blush volgt zelfs een luid grommend gejoel vanuit de achterste regionen van de zaal.

Het grandioze Giant Peach met een dikke knipoog naar Neu!’s Hallogallo sluit de set af. Enkele fans die voorin alles woordelijk meezongen krijgen een persoonlijk bedankje van een tevreden zwaaiende Rowsell en haar hypere bandmaten glimmen van geluk bij het aflopen. Het is te hopen dat Wolf Alice de hype voorbij groeit en met zijn goede neus voor catchy gitaargeweld een blijvertje is. Deze ruwe diamant kan alleen maar meer gaan glanzen.

Setlist

  1. Your Loves Whore
  2. Freazy
  3. Bros
  4. Lisbon
  5. 90 Mile Beach
  6. Silk
  7. The Wonderwhy
  8. Storms
  9. You're A Germ
  10. Swallowtail
  11. Fluffy
  12. She
  13. Moaning Lisa Smile
  14. Turn To Dust
  15. Blush
  16. Giant Peach