Krause en Vive la Fete

Krause, de Groningse Susanne Clermonts, staat in vol ornaat op het podium om het publiek op te warmen voor Vive la Fete.  De luchtige verschijning  schijnt hiervoor een duidelijk doel te hebben .Met niet meer dan een body en nietsverhullende cape krijgt ze het publiek snel op haar handen.  Met een mix van obscure electro en guitardistorsion en het voortstuwende ritme brengt ze net datgene extra. De invloeden van de punk en de industrial uit de begin jaren 90 (sleeping dogs wake) zijn wel hoorbaar.

Nederland heeft meer Krause’s nodig. Meer van dat rauwere alternatieve graag, een aanvulling op de bestaande muzikale genre’s in Nederland.

Echter, bier en tieten? Is dat nodig?

Vive la Fete

Het eigenlijke Vive la Fete, Els Pynoo en Danny Mommers, staan nog altijd als twee verliefde pubers op het podium. 9 CD’s hebben ze ondertussen voortgebracht. Met een 10e begin 2012 op komst.

Het klankenspel, zoals Danny het zelf benoemt, staat nog steeds als een huis.  Els komt zoals vanouds in een sexy outfit blootsvoets het podium opgedarteld. Swingend en met een vrolijke sensuele en soms krijsende stem komen de Franstalige nummers er nog altijd fantastisch uit.  De stuwende bas, het standvastige ritme van de zoveelste drummer en het opzwepende gitaarspel van Danny laten met  de welbekende electronische sound van Vive la Fete het publiek weer uit hun dak gaan. De opzwepende en zwetende elektronische belgenpop (is het Vlaams, Waals?) heeft duidelijke hoorbare invloeden van de new wave en electronic body. De muziek van onze zuiderburen biedt toch net dat beetje veel extra meer.

Vive la Fete heeft laten zien dat ze nog steeds niet aan kracht hebben ingeboet. Alleen, is het voor een best off nog niet te vroeg?

We zijn benieuwd naar de nieuwe CD.