Schofield? Geen tikfout met Scofield? Nee!  Alleen verwarrend. Met zijn album Anything but Time scoorde de Britse Matt Schofield al hoog in de bluesscene. Matt Schofield is een gitarist van blaren op de vingers vormend talent. 30 Maart 2012 vertoonde hij zijn blueskunsten in het Roadhoes te Venlo.

Nadat de eerste snaren  zijn warmgespeeld  stelt Matt  de virtuoos Jonny Henderson op hammond orgel en de Californier Kevin Hayes op drum en zichzelf voor als het Matt Schofield Trio. Frappant detail is dat Jonny Henderson de baslijnen met zijn linkerhand speelt, terwijl zijn rechterhand het hammondorgel kastijd. Matt laat zijn little blue guitar zelf het harde gierende blueswerk doen. Met zijn King-achtige (zowel B.B., Freddie als Albert) frasering bereikt hij vooral in zijn langzamere nummers ongekende blauwe hoogten.Dit bijeen met het drumwerk geeft de Mattblues een enorme 60’s sound.

Alhoewel Matt een beetje afstandelijk lijkt, proberen de heren het publiek, dat veelal uit 40 plussers bestaat, bij de kladden te nemen. Toch lukt het niet om het publiek volledig naar voren te krijgen. Klaarblijkelijk laat het Venlose publiek zich moeilijk boeien. Hoe dan ook, het is een geweldig geluid dat het Matt Schofield Trio produceert. Muzikale juweeltjes met een kanttekening.  Het is voor blues soms te clean en te strak. Ook de stem is nog te smooth. Waar is de whisky en rokerige rauwheid die bluesartiesten ten toon spreiden. Echter. De entourage werkte de afstandelijkheid een beetje in de hand. Matt kwam zag, maar overwon net niet.

Toch is Matt Schofield in 2010 al bekroond met de British Blues Award als ‘Blues Guitarist and Album of the year’. Ook is Matt Schofield reeds opgenomen in de Top10 van Beste Britse Blues Gitaristen Allertijden, samen met iconen als Eric Clapton, Chris Rea en Peter Green.