Wat een intens en ijzersterk album is het debuut van het uit Brooklyn afkomstige We Are Augustines. Een album met een heftig verhaal als basis.

Gitarist/zanger Billy McCarthy en bassist Eric Sanderson waren de belangrijkste leden binnen de band Pela, een band die gedurende de midden jaren 0 vanuit Brooklyn, een ware opmars in het indie circuit maakte met hun debuutalbum Anytown Graffity. De opnamen van hun tweede album waren echter zo chaotisch en zwaar dat de band onderling ruzie kreeg met zowel hun management als hun platenlabel. Toen vervolgens ook nog eens het nieuws kwam dat McCarthy’s broer James zelfmoord had gepleegd werd het vooral McCarthy teveel en besloot hij in overleg met vooral Sanderson Pela op te doeken. Al snel vonden McCarthy en Sanderson elkaar weer, mede omdat er zo ontzettend veel goede songs voor het tweede Pela album waren geschreven en McCarthy een uitlaatklep zocht voor zijn verdriet over het verliezen van zijn broer. We Are Augustines werd vervolgens opgericht en in Rob Allen de perfecte drummer gevonden.

Het debuutalbum Rise Ye Sunken Ships heeft een ongehoorde intensiteit, al lijken de songs op het eerste gehoor vooral verpakt in aanstekelijke melodieën. Als je echter de donkere teksten van McCarthy daar tegenover stelt heeft de muziek veel meer diepte dan je op eerste gehoor meekrijgt. McCarthy groeide op zonder zijn biologische vader en met een moeder waarbij schizofrenie werd geconstateerd. Alle kinderen werden vervolgens in pleeggezinnen ondergebracht. Toen zijn broer James volwassen werd bleek ook hij aan schizofrenie te leiden. Waar eerst hun moeder de zelfgekozen dood koos besloot James hetzelfde. Het is deze ondergrond die McCarthy’s teksten zo donker maken. Zelf ook vaak niet al te stabiel en zeer stressgevoelig is de tekst in Headlong Into the Abyss bijna vanzelfsprekend. “Call the police/go ahead call your shrink/call whoever you want, call in the National Guard/call the police, go ahead call your priest/call whoever you want”.

We Are Augustines put muzikaal uit een grote variatie aan invloeden. Invloeden die we ook bij Pela terugvonden. Hoewel de band wel degelijk een opvallend eigen geluid heeft hoor je invloeden uit de Brooklyn scene ( The National) maar ook vroege Arcade Fire en zelfs de dynamiek van Springsteen, of hoe je het wilt: Gaslight Anthem, terugkomen. Het maakt songs als albumopener Chapel Song en het daarop volgende Augustine juist uitstekende songs. Maat met Headlong Into The Abyss en het daarop volgende Book Of James, met die heerlijke AF drive, vindt de band vervolgens zijn eigen geluid, vooral de stem van McCarthy is vanaf deze songs indrukwekkend. Met songs als Juarez, Patton State Hospital en Philadelphia (The City Of Brotherly Love) wordt die sterke lijn perfect doorgetrokken. Met Strange Days als ultieme en zeer aanstekelijke hitsingle aan het einde van het album hebben we dan ook nog de perfecte link naar een groter publiek te pakken. We Are Augustines bewijst met Rise Ye Sunken Ships een band te zijn die we goed in de gaten moeten houden. Alles songs lenen zich ervoor om live uit te groeien tot nog indrukwekkender en intenser. Het prima album met sterke melodieën en intense teksten is een van de grote verrassing binnen het aanbod in 2012 tot nu toe.