Dat bands als Bauhaus en Siouxsie and the Banshees aan de oorsprong van de duistere grijze gothic beweging staan zal niemand ontkennen. De tribal oorlogskleuren make-up van Siouxsie Sioux mixt het mystieke van de indianenvolkeren met het eigenzinnige van de punk. Al snel volgt een breed haarlak leger dat voorbeeld en zijn haar vrouwelijke tegenhangers in elke grote in verval rakende stad op straat of in de uitgeleefde kraakpanden terug te vinden. Zo ook in Hamburg waar Anja Huwe het voorbeeld van haar idool volgt en waar de geboorte van alternatieve girlpower band Xmal Deutschland plaatsvindt. Ondanks dat ze minder baanbrekend dan Siouxsie and the Banshees zijn, bouwen ze al snel een cultstatus op, mede door het feit dat gothic rock, darkwave en coldwave in de jaren negentig daar in Duitsland erg groot is. Xmal Deutschland profiteert echter niet van dit succes, in 1990 zitten ze leeg en inspiratieloos in de studio en besluiten ze om de band op te doeken.

Vooral platen als het militante Fetisch en het meer exotische Tocsin hebben hun charme. Dat een label als 4AD in het gezelschap gelooft zegt eigenlijk al meer dan genoeg. Na een stilte van bijna vijfendertig jaar laat frontvrouw Anja Huwe weer van zich horen en brengt haar debuutalbum Codes uit. Het is de ideale gelegenheid om tevens de aandacht op de vroeg rijpe singles uit begin jaren tachtig van Xmal Deutschland te richten. Alleen al vanwege de sterke Incubus Succubus cultsingle is het de moeite waard om Early Singles 1981-1982 aan te schaffen. Anja Huwe klinkt hierop dan wel als een exacte Siouxsie Sioux copie, ze maakt het verschil met haar streng Duitse accent en de aardedonkere krassende begeleiding van gitarist Manuela Rickers, toetsenist Fiona Sangsters, bassist Rita Simonsen en drummer Caro May. Het heeft ook iets schattigs, de dames besteden genoeg aandacht aan hun kleurrijke uiterlijk waardoor ze onderhand ook in een adem met het meer publieksvriendelijke Bananarama genoemd mogen worden.

Het in 1982 verschenen Incubus Succubus verwoordt het kille industriële van het naoorlogse wanhopige Duitsland. Een nachtduivel die zich als een vampier met het bloed van haar slachtoffers voedt. Een exotische kus des doods die het door Bauhaus opgeroepen Dracula personage gespeeld door Béla Lugosi naar de achtergrond verdringt. Het blijft een gemis dat de track het Fetisch debuut niet redt, want laten we eerlijk zijn, dat niveau wordt daarop nergens gehaald. Uiteraard worden het aanvullend B-kant materiaal Zu Jung zu Alt en Blut Ist Liebe niet vergeten. Zu Jung zu Alt is een alternatieve discostamper met een heerlijk repeterende beat en strakke ritmische gitaarpatronen en het gejaagde haperende Blut Ist Liebe speelt erg op het invloedrijke dicht geplamuurde A Forest van The Cure in.

Toch is dit niet het eerste wapenfeit van de band, een jaar eerder droppen ze Schwarze Welt al op de markt. Schwarze Welt leunt nog meer op die laat jaren zeventig postpunk erfenis. Een dreigende track met de nodige donkere krautrock synthpop invloeden. Hier zitten ze nog dichter op die kern, vergeet niet dat het essentiële Faust ook uit Hamburg afkomstig is. Het zweverige Die Wolken en de Großstadtindianer skapunk cabaret knipoog naar de mannelijke stadscowboys laten een band in kinderschoenen horen en vormen het B-kant materiaal van Schwarze Welt. Het opzwepende ritmische Kälbermarsch verschijnt op de Lieber Zuviel Als Zuwenig Zickzack Sommerhits 81 verzamelaar waar tevens vroeg interessant Einstürzende Neubauten, abwärts en Palais Schaumburg werk op staat. Allein wordt live tijdens het Nosferatu Festival in 1982 gespeeld, en verschijnt opgepoetst met indrukwekkende retro tijdsbeeld video als zoethoudertje op single. En dan besef je nogmaals dat dit een erg leuke tijd was.