Na de uitstekend ontvangen albums Where Water Travels Home (2014) en What was said (2016) heeft Simin Tander een nieuw album uitgebracht. Met Unfading is Tander een nieuwe weg in geslagen en heeft zij de samenwerking gezocht met de uit Tunesië afkomstige Jasser Haj Youssef (viola d’amore), Bjorn Meyer uit Zweden (bas & effects) en Samuel Rohrer uit Zwitserland (drums).

Tander, van Duits-Afghaanse afkomst, is bezig met een indrukwekkende carrière als vocaliste en componiste van werk waarin ze de verbinding legt tussen de verschillende culturen, die afspiegelen van haar roots. Ook in Nederland stond ze met dit werk op diverse podia, waaronder North Sea Jazz, Concertgebouw, Bimhuis, Paradox en Jazz Maastricht. Ze studeerde in Arnhem en bekend is haar samenwerking met de Tilburgse pianist Jeroen van Vliet en met de Noor Tord Gustavson op haar voorlaatste album. Hiervoor kreeg ze de jaarprijs van de Deutschen Schallplattenkritik. Met Unfading zoekt Tander de basis in poëzie vanuit een vrouwelijk gezichtspunt. Gedichten van dichteressen in het Pashto / Afghaans vormen het fundament voor een reeks prachtige composities.

Het album opent met de korte, maar indrukwekkende, intro Hovering Winds, waarin Tander vocaal, zonder begeleidende instrumenten, je met haar diepe en je ziel rakende stemgeluid meezuigt in de spirituele sferen van het Oosten. Met het volgende stuk Nargees componeert Tander haar muziek op een oud gedicht van Nazo Tokhi, dat gaat over verdriet over dat het leven zó kort is, gesymboliseerd door dauwdruppels die van een narcis vallen. Tohki, die leefde van 1659 tot 1717 wordt gezien als een heldin in Afghanistan, waar bijvoorbeeld vele scholen naar haar vernoemd zijn. De ontroerende melodielijn die Tander componeerde op dit gedicht en die ze ten gehore brengt, gebruikmakend van haar enorme stembereik en fantastisch begeleid door haar band, past heel mooi bij de boodschap die de oude rijm uitstraalt.

Met Walk Each Other Home, met haar eigen tekst, laat Tander zien niet alleen over muzikale kwaliteiten te beschikken, maar ook over schrijftalent. “Can we walk each other home, through mist into surrendering. I promise you the sea is near, it watches us from here”. Een prachtige tekst met een compositie waarin een pulserende ritme- en bassectie het fundament legt voor een geweldig lyrisch en melodisch thema. Zo ook bij het volgende stuk, Feather / I Am Vertical, waarbij gebruik is gemaakt van een gedicht van Sylvia Plath, een Amerikaanse schrijfster die leed aan een bipolaire stoornis en in 1963, op 30 jarige leeftijd zelfmoord pleegde. Met dit stuk neemt Tander je mee in de bespiegelingen over de relatie tussen de ziel en de natuur.  Met Sta Lorey, met een heerlijk opzwepend en expressief ritme en een Oosters-Arabisch getint motief, gaat het over de zingeving van het leven, waarin liefde en compassie centraal staan. De tekst is, evenals bij het volgende nummer Walli De Haal Ne Wayee, van de in Duitsland woonachtige Afghaanse dichteres Sohayla Hasrat-Nazimi. In Hasrat-Nazimi vond Tander een tijd- en zielsverwant met hun gezamenlijke kijk op het leven van het perspectief vanuit de vrouw, met diepe wortels in de Afghaanse cultuur.

Het titelnummer Unfading is een appél aan het niet laten vervagen van de schoonheid van leven, verwoord in een prachtige tekst van Tander. De compositie en het diepe indringende stemgeluid dringen door tot in je ziel en laten je meebewegen in de golfbewegingen van het leven. Yar Kho Laro is een door Tander bewerkte song in Pashto, van de Pakistaanse zangeres Gulnar Begum. Ook hier trilt de geest van de cultuur, die hoort bij de taal Pashto uit het gebied van Afghanistan en Pakistan. Met Deserted, Nana en The Sea is Near vervolgt het album in de zelfde diepzinnige en spirituele sfeer, die Simin Tander met haar composities en dynamisch stembereik uitstraalt. De bonustrack The Times They Are A – Changin’ geeft Tander een toef op de slagroomtaart van dit prachtige album. Het is (natuurlijk) een bewerking van het nummer van Bob Dylan.

Tander is er met Unfading opnieuw in geslaagd een brug te bouwen tussen Oost en West, waarbij ze de luisteraars op spirituele wijze meeneemt in de diepere zin van het leven, verwoord in aangrijpende teksten en gelardeerd door haar prachtige composities. Een album dat je niet mag missen.

Op donderdag 15 oktober zou Simin Tander haar album in Ansi, te Maastricht presenteren, maar inmiddels is bekend geworden dat dit concert i.v.m. de corona maatregelen is afgelast.