Drie jaar geleden verraste het Brusselse schroothoop met het zeer opvallende album Klein Gevaarlijk Afval. Qua bandnaam en albumtitel volledig duidelijk omdat het trio muzikanten uit gevonden materialen , hout, metaal en wat ze verder maar kunnen vinden, nieuwe instrumenten maken en daar hun weerbarstige songs mee maken. Dat is op hun tweede album Macadam niet anders maar de muzikale rijping is wel zeker zo duidelijk.

Multi-instrumentalist Rik Staelens (wind- & snaarinstrumenten), Timo Vantyghem (bas & thumb piano) en Margo Maex (percussie) stroopten voor hun nieuwe album de Brusselse straten af, de kasseien waar een dun laagje asfalt overheen ligt en die macadam wrden genoemd, en maakten er zo weer nieuwe instrumenten bij. Belangrijk daarnaast is dat ze Dijf Sanders, producer met veel kennis van muziek over de minder voorspelbare werelddelen, binnenhaalden om hun nieuwe songs extra kleur te geven.

Macadam klinkt als een fraaie progressie in het geluid van de band. De hand van Sanders klinkt ruimtelijk aanwezig in de bizarre, vaak oosters aandoende, sounds die de band zelf toepasselijk junk jazz noemt. Bizar eigenlijk hoe goed die zelfgemaakte instrumenten klinken en wat voor geweldige sounds je ermee kan maken. Zelfs percussie en bas klinken fantastisch.

Macadam is een sfeerrijk en atmosferisch album geworden dat even sterk in composities als tijdloos is. Dat op z’n momenten ook fijn op een groove leunt. Knap hoe de muzikanten van schroothoop steeds weer weten te verrassen met onwaarschijnlijke geluiden en al helemaal omdat je alleen maar kunt gissen uit welke zelfgemaakte instrumenten die geluiden dan weer komen.

De grootste invloed die de muziek kenmerkt is de liefde voor Latijns-Amerikaanse en Cubaanse traditionele muziek en vooral ook de ritmes. Ook al neigen de ritmes naar soms nieuwere, zelfs elektronische ideeën, maar dan wel op z’n schroothoops opgepakt dus altijd met een ‘akoestisch’ karakter, de sound die volledig en puur uit hun zelfgemaakte instrument te halen valt.

Macadam is een album wat je lekker in twee kanten (natuurlijk op vinyl) tot je moet laten komen. Er is zo ontzettend veel te beleven binnen de 10 composities die het album telt dat een korte pauze tussendoor prima kan. De vrije opvatting in hoe muziek te maken en de vrijheid die in de songs zit heeft met Macadan wederom een heerlijk album opgeleverd.