Om meteen maar een indruk te geven wat je van deze cd mag verwachten: in 1999 kwam het album This Note’s For You Too! – A Tribute To Neil Young uit. Hierop stond een cover van Like A Hurricane, die werd gespeeld door Rich Hopkins & Luminarios. Niet raar dat zij dat nummer voor hun rekening namen, want hou je van smerig (lees: prachtig) gitaarwerk zoals in het origineel van de Canadese grootheid, dan ben je met El Otro Lado van deze band uit Tucson Arizona zeker aan het goede adres.

Een andere veelgehoorde (en terechte) vergelijking is The Byrds. Toch is de uitkomst meer dan alleen het (proberen) optellen van deze twee geluiden, al was het maar omdat de afkomst van de band, dicht bij de Mexicaanse grens, ook goed te horen is. Vergelijking drie levert daarmee de naam Calexico op. Met deze drie namen kom je al een heel eind in de buurt van het heerlijke geluid dat Rich Hopkins And Luminarios laten horen.

De Luminarios speelden in het verleden in verschillende bezettingen. Met Hopkins erbij was hij eigenlijk altijd de frontman, wat minder gold in de andere bands waarin hij speelde (o.a. The Sidewinders en The Sand Rubies). De bezetting op El Otro Lado bestaat uit vier vaste krachten. Toch zijn er nog wat bijgeplukt, onder meer Javier Gamez om met zijn prachtige trompetspel voor de Mexicaanse sound te zorgen.

Eén van de andere bandleden, Lisa Novak, levert een hele andere, maar ook zeer bijzondere bijdrage: nog even los van het feit dat ze de partner is van frontman Rich Hopkins, op het nummer Lou Reed laat ze horen dat ze een prachtige stem heeft. En nog belangrijker, met Rich is ze co-auteur van zo goed als alle nummers op de cd. En tekstueel is El Otro Lado zeer sterk.

Het album kent een thema, de negatieve kanten van “the American dream”. Als voorbeeld hiervan kiest Hopkins de mensen uit het zuiden van Tucson, de groeiende groep aan de onderkant van de samenleving, die vecht voor een klein beetje waardigheid. Eén ding hebben ze gemeen, deze werklozen, illegale immigranten, Indianen en Mexicanen, zelfs de omlaag gevallen middenklasse uit de ghetto’s: allemaal gaan ze naar dezelfde gaarkeuken, waar het aantal klanten maar blijft stijgen. Op deze plek nam Hopkins het verhaal op van Amalia Tovar, een opname die hij verwerkte in wat hét nummer werd van dit album: El Otro Lado Suite. Het nummer bestaat uit drie delen en is zowel tekstueel als muzikaal een waar meesterwerk.

Ook de overige negen nummers zijn de moeite van het beluisteren meer dan waard. Wat dat betreft mag je El Otro Lado exemplarisch noemen voor de essentie van Written in Music: aandacht besteden aan de muzikale parels die amper of niet in beeld komen, onder meer omdat die aandacht vooral gaat naar de gevestigde namen. Denk dus de volgende keer als je een cd van zo’n gevestigde naam draait nog eens aan deze recensie. Of beter, luister gewoon eens naar El Otro Lado, want het is hoog tijd dat Rich Hopkins and Luminarios in ons land een gevestigde naam wordt!