Dat Maria Mendes een van de betere jazzartiesten is van deze tijd, staat buiten kijf. De in Portugal geboren zangeres studeerde muziek aan de Codarts in Rotterdam en volgde daarna ook nog enkele opleidingen in Brussel, New York en Rio de Janeiro. Bovendien won ze in 2009 het Nederlandse Jazz Vocalisten Concours en trad ze in de afgelopen jaren op in onder andere de Blue Note Jazz Club in New York, Brazilië en in Europa op onder meer het Montreux Jazz Festival.

Haar nieuwe album, Innocentia, is haar tweede langspeelplaat na haar debuut Along The Road in 2012. Het is een album geworden waarin enkele nummers van een nieuw jasje worden voorzien. Zo zingt ze Smile, een nummer uit de film Modern Times van Charlie Chaplin, en Fragile, waarvan het origineel van Sting is. Ook zijn er op het album de nodige zelfgeschreven nummers te horen, veelal gezongen in het Portugees. Onderwerpen van de liedjes zijn onschuld, kwetsbaarheid, nostalgie en hoop, maar helaas wordt het op het album nooit echt spannend.

Maria Mendes heeft een zeer mooie stem, dat zeker. Toch lijken veel liedjes op elkaar, waardoor het met 51 minuten op een gegeven moment toch een lange zit wordt. Het is na verloop van tijd allemaal net even iets te voorspelbaar, waardoor je geneigd bent de plaat eerder in delen te beluisteren, dan achter elkaar. Desondanks zal dit album bij de ware jazzliefhebber mogelijk goed in de smaak kunnen vallen.

Zo is de melancholie van de Portugese Fado te horen, maar ook enkele verrassende ritmische elementen uit de Braziliaanse muziek en de nodige invloeden uit de Amerikaanse jazzmuziek. Maria Mendes maakt in haar muziek dus goed gebruik van haar culturele achtergronden en haar studies in verschillende landen.

Het positieve aan de plaat: de zangpartijen zijn schitterend en de klik tussen de begeleidingsband en Maria Mendes is duidelijk hoorbaar. Toch is het, zoals gezegd, allemaal te veel van hetzelfde, waardoor het een redelijk voorspelbaar album is geworden. De variatie tussen de Engelstalige nummers en de in het Portugees zelfgeschreven nummers maakt een hoop goed, maar ik denk dat het album alleen in het ‘jazzwereldje’ zal blijven hangen en daardoor buiten de mainstream zal blijven.

Tracklisting Innocentia:

1. Smile
2. Innocentia
3. When You Wish Upon a Star
4. O Ovo
5. Inverso
6. Handful of Soul
7. Innocent Travels
8. Sonatina Coreográfica – Baiao
9. The Summer Knows
10. Bachianas Brasileiras N°5- Ária
11. Fragile
12. Água de Beber