Het was lang wachten op een Kokoroko album. Hoewel de band al sinds 2014 bestaat kregen ze via de verzamelaar We Out Here (februari 2018), het fantastische album dat de jonge Londense jazzscene weergaloos in kaart bracht, dan eigenlijk de aandacht die ze al langer verdienden. Met de van dat album afkomstige track Abusey Junction werden ze vervolgens naar heldendom gekatapulteerd. De bizar hoge streamingcijfers op die track deed de band gelijk in de grootste zalen en op de belangrijkste festivals belanden, waar ze ook nog eens volledig overtuigden ook.

In maart van 2019 verscheen er dan nog wel de 4 tracks tellende Kokoroko EP en toen bleef het stil. De band, met trompettiste Sheila Maurice-Grey als muzikaal leider, veranderde wat in opstelling (de fameuze gitarist Oscar Jerome koos voor een solocarrière) en toen was daar de pandemie die de lange reeks aan optredens stopte. Het bleek ‘perfect timing’ om eindelijk eens een album af te gaan maken.

Could We Be More is, juist doordat er optimaal de tijd voor is genomen, een zeer overtuigend debuutalbum geworden dat alles wat er muzikaal in de band zit optimaal in de schijnwerpers plaatst. Vanuit de souljazz opgezet putten ze uit muzikaal familie-erfgoed, dat uitwaaiert van Afrika tot de Cariben. Het creëert een even ritmisch aanstekelijke als emotioneel doortrokken sfeer en sound.

Vanuit openingstrack Tojo openbaart zich een album dat zo rijk en opwindend klinkt als we al die jaren van de band hoopten te krijgen. Vrijwel geheel instrumentaal (op wat zang in We Give Thanks en Those Good Times en wat chantachtige samenzang in wat andere composities na) en met haar midtempo ritmes bijna laidback te noemen. De rijkdom aan Caribische en Afrikaanse sferen maken de composities daarnaast bijzonder warmbloedig.

In totaal 15 tracks, die van korte interludes naar lekker lange tracks doorschieten, waarvan een flink aantal de afgelopen jaren al op de setlist stonden. En met de reeds eerder uitgebrachte singles Something’s Going On en We Give Thanks als gelijk in het gehoor springers. En waar topsongs als Age of Ascent en War Dance zich daar ook gelijk al bijvoegen.

Dat de muzikanten in de band een fijne chemie hebben konden we al optimaal op het podium zien en horen. De structuren van de songs waarbij fijne blazerssolo’s over de heerlijke ritmes duwen, zijn dan ook in de studio in een ‘live sfeer’ opgenomen waardoor de live spirit optimaal uit de verf komt.

Could We Be More is een erg lekker album dat exact duidelijk maakt waarom er over Kokoroko al jaren zo lovend gesproken wordt.