Met Universe In A Shoebox brengt Kiki Manders haar tweede album uit, na het debuut met Love Is Yours Is Mine, twee jaar geleden. De in Venlo geboren Manders genoot haar muzikale opleiding aan het conservatorium van Amsterdam en vervolgde haar studie in New York. Sinds 2013  woont ze in Berlijn, waar ze werkt aan een veelzijdige carrière, die niet zomaar in een hokje past. Universe In A Shoebox, dat mede tot stand kwam via een crowd funding actie, is uitgebracht door het label ZenneZ Records. Op het album wordt Manders begeleid door Philipp Brämswig op gitaar, Jonathan Ihlenfeld Cuniado op bas en Jim Black op drums. Op zaterdag 26 oktober presenteerde Manders haar nieuwe album in de Thiemeloods te Nijmegen, tijdens Jazz International Nijmegen, waar Jonga Sun op drums de plaats in nam van Jim Black.

Het album begint met het indringende On Behalf Of Love, waarmee Manders al solerend opent, met de tekst We are seekers of truth on behalf of love. Het is gezongen poëzie, die het werk een extra laag geeft met een boodschap over het leven. De teksten en de composities van de meeste nummers zijn van de hand van Manders. Het titelnummer Universe In A Shoebox start met een prachtige subtiele gitaarsolo, van de uit Köln afkomstige Brämswig. Manders zet gevoelig in met haar warme stem en zingt in het Venloos dialect, waardoor het stuk een heel bijzondere dimensie krijgt. Door te zingen in haar eigen dialect ontstaat een verbinding met haar roots. Dat zorgt voor merkbaar extra bezieling en emotie in haar zang. De tekst heeft een filosofische inslag. We leven allemaal in onze eigen realiteit, geleid door de verdraaide herinneringen van de werkelijkheid. Geleidelijk wordt er een spanning opgebouwd en komt het tot een muzikale climax, met veel expressie van zowel Manders als van haar bandleden. I Miss You is ook zo’n indringend nummer, waarin we elementen van rock horen, met krachtige solo’s op gitaar en drums. Het zijn niet alleen de composities die mooi zijn, maar ook de door Manders geschreven teksten, met de diepere boodschappen over de uitdagingen van het leven.

Der Mond Ist Aufgegangen is een mooie bewerking, van Manders, van een Duits wiegenliedje, dat geschreven is in de 18e eeuw. De instrumentale opening begint in een sprookjesachtige en spannende sfeer, waarna Manders met ingetogen stemgeluid invalt. Brämswig begeleidt haar vervolgens met prachtig akkoordwerk op een bed van verschillende en verrassende percussie klanken door Black – op het album – maar in Nijmegen doet Sun dat ook op een fantastische manier. Nog een prachtige bewerking van Manders is Mins Dörf te Laeve. Het is een vertaling in Venloos dialect van het oorspronkelijke lied Mens Durf te Leven. Wij kennen het vooral van Ramses Shaffy, maar het is in 1917 al geschreven door Dirk Witte. Manders maakt er, met haar dynamiek, power en expressie, een knappe interpretatie van. De presentatie in Nijmegen wordt afgesloten met Kala. Kala staat in het Sanskriet voor de beleving van de tijd. Een minuut kan heel lang duren als je bezig bent met push-up’s, maar kan heel kort zijn als je in een achtbaan zit. Met het nummer Kala wordt de luisteraar meegenomen in de pulsen van de tijd. In het begin heel zachtjes, fluisterend, zodat je er nog nauwelijks bewust van bent. Langzaam, maar zeker wordt het intenser en bewuster. Prachtig hoe Manders en haar band het in een gestaag tempo laten aanzwellen, met het steevaste ritme van de tijd.
Met dit album laat Manders, na haar debuutalbum opnieuw zien dat ze staat voor een authentieke én een heel bijzondere stijl, waarin ze mooie composities weet te verbinden met gevoelige en geëngageerd teksten.