“This ain’t my first rodeo”, zingt India Ramey in de gelijknamige opener, afsluitend met bijhorende yee-haw. We hebben hier te maken met een zelfbewuste dame die na haar studies rechten de armoede in een gewelddadig gezin in Birmingham ontgroeit en als aanklager huiselijk geweld voor justitie aan de slag gaat. Lange tijd  beschouwt ze muziek als een hobby, het draait anders uit, de lokroep van countrymekka Nashville is sterk en na tien sluit ze de deur van haar advocatenkantoor om af te reizen naar Tennessee. Na enkele werkstukken in eigen beheer volgt in 2017 het officiêle debuut Snake Handler. Het onderdrukte, tijdens haar jeugd opgelopen trauma steekt terug de kop evenals de hardnekkige verslaving aan kalmerende drugs.

Op de tweede langspeler troffen we een enkele cover aan, het van Hank Williams afkomstige Angel Of Death ,sloot Shallow Graves,opgebouwd met een overtuigende reeks verhalen op een  combinatie van southern-gothic en twangende coutrysound, veegt de laatste twijfels weg en Ramey scoort ook in de Europese Americana charts.

De uiteindelijk drugsrehabilitatie versterkt het zelfvertrouwen van de zangeres en dat klinkt duidelijk door. De combinatie van gitaar en pedalsteel creëert een bijzondere western sfeer in de titeltrack en ensceneert een triomfantelijke wedergeboorte. Na het op donkere baritonsnaren dravende Silverado  volgt een ander hoogtepunt met de slowburner Piece of My Mind. She Ain’t Never Come Back lijkt weggelopen uit de Appalachen.

The Mountain is een metafoor voor de zware strijd om trauma’s te overwinnen en een terugkeer naar een stabiel bestaan. Het op snedige picking en die typerende basritmiek gebouwde Down for the Count is onversneden honky tonk, smart ontbreekt hier evenmin zoals hartenbreker It Could Have Been Me treffend illustreert.

Op onheilspellende roffels klaagt Ramey met Rotten de ontaarde, toxische situatie van een hopeloos verdeeld Amerika aan. Het aansluitende, eveneens politiek georiënteerde, op weergaloos, snijdende Telecasterpicking geënte Go on Git komt opvallend dicht in de buurt van Loretta Lynn.

India Ramsey weet haar persoonlijke trauma’s en smarten op te liften naar een universele boodschap van emancipatie en zelfontplooiing in een adembenemend muzikaal westerndecor.