In 2012 bracht Ian Anderson als solo-artiest Thick As A Brick 2 uit, een vervolg op het legendarische conceptalbum van Jethro Tull. Dit album was een doorslaand succes en nu komt Anderson met Homo Erraticus, een album dat misschien nog wel beter is dan het vorige.

Homo Erraticus is een conceptalbum zoals we die vaak tegenkomen in de progwereld. Het album is verdeeld in drie delen en gebaseerd op een manuscript van Ernest T. Parrit, waarin de geschiedenis van Groot-Brittannië wordt beschreven. Homo Erraticus is dus een album met een historisch verhaal.

Ian Anderson staat bekend om zijn opvallende, intelligente teksten met typerende humor. Ze zijn allesbepalend voor de muziek, en ook op Homo Erraticus is dat niet anders. In 15 nummers wordt er verslag gedaan van de Britse geschiedenis en al haar facetten, waarbij ook nog eens verschillende muziekgenres worden aangeboord. De teksten vergen wel wat aandacht, maar zijn het ‘uitpluizen’ zeker waard. Er zijn maar weinig mensen die ‘a way with words’ hebben, zoals Anderson dat heeft. Natuurlijk zal niet iedereen het hier mee eens zijn: sommige mensen worden heel snel moe van zo veel tekst.

Homo Erraticus is geen eenvoudig album en een niet oplettende luisteraar kan de kracht en pracht van dit album missen en de plaat te snel opzij leggen. Het loont de moeite om het album een aantal luisterbeurten te gunnen. Dan lijken de stukjes wat meer op zijn plaats te vallen en hoor je de subtiliteiten en details.

Door de jaren heen is de stem van Anderson veranderd, rijper geworden, en op Homo Erraticus is dat goed te horen. Op Thick As A Brick 2 weerklonk de leeftijd van Anderson echter té veel in zijn stem; op Homo Erraticus is dat een stuk minder hinderlijk. Dit album is in die zin dus ook beter.

Het album is ingespeeld door dezelfde ‘crew’ die te horen was op Thick As A Brick 2. Ian Anderson (zang, dwarsfluit, akoestische gitaar), David Goodier (basgitaar), John O’Hara (toetsen en accordeon), Florian Opahle (gitaar), Scott Hammond (drums) en Ryan O’Donnell (achtergrondzang). Hopelijk wordt de plaat snel live ten gehore gebracht, want op het podium komt dit conceptalbum ongetwijfeld het beste tot zijn recht.

Anderson heeft een prachtalbum afgeleverd dat zeker niet mag ontbreken in de kast van de echte progliefhebber. Het is een waardig conceptalbum dat van A tot Z klopt en een goede samenhang heeft. De invloeden van Jethro Tull zijn duidelijk te horen, niet zo gek natuurlijk, maar het is toch wel echt een Anderson-soloplaat. In dat opzicht is dit album niet vernieuwend, maar wel zeer authentiek en zeker de moeite waard.

Tracklisting Homo Erraticus:

PART ONE: CHRONICLES

1. Doggerland
2. Heavy Metals
3. Enter The Uninvited
4. Puer Ferox Adventus
5. Meliora Sequamur
6. The Turnpike
7. The Engineer
8. The Pax Britannica

PART TWO: PROPHECIES

1. Tripudium Ad Bellum
2. After These Wars
3. New Blood, Old Veins

PART THREE: REVELATIONS

1. In For A Pound
2. The Browning Of The Green
3. Per Errationes Ad Astra
4. Cold Dead Reckoning