Ambitie is het woord wat je gelijk te binnen schiet bij het nieuwe album van I Like Trains. De band uit Leeds overtreft met hun nieuwe album He Who Saw The Deep met grote klasse hun debuut uit 2007.

De band werd zo’n 6 jaar geleden in Leeds opgericht door Guy Bannister, Alistair Bowis, Simon Fogel en David Martin en bracht in 2006 een eerste EP Progress Reform en daarna hun debuutalbum Elegies For Lessons Learnt uit. Beide uitgaven lieten gelijk een band horen met een oor voor donker klinkende maar zeer sfeervolle songs. De bariton van David Martin, de combinatie van aanzwellende gitaren met onheilspellend klinkende toetsen en de ronduit prachtige melodieën bleken al snel een grote schare fans te bekoren. De band toerde met veel succes door hun thuisland, verkende Europa en Amerika en nam vervolgens ruim de tijd om een tweede album op te nemen.

Net als voorganger Elegies For Lessons Learned, die in teksten verhaalde over tragische historische gebeurtenissen, is He Who Saw The Deep een conceptalbum te noemen. Met songs die beïnvloed zijn door de boeken van James Lovelock en George Monbiot en een visionaire verhaallijn hebben, worden de fraai opgebouwde songs naar een hoogtepunt getrokken. De eerste single A Father’s Son is wat dat aangaat een fraai visitekaartje. Een donkere intrigerende song.

De hoogtepunten volgen elkaar daarna snel op. Van het erg mooie We Saw The Deep, het schitterende Hope Is Not Enough, het sfeerrijke These Feet Of Clay en Sirens tot aan het epische Sea Of Regrets boeit de band met ijzersterke songs. Songs die live tot nog grotere bloei zullen gaan groeien, de live reputatie van de band kennende. He Who Saw The Deep is een van de muzikale hoogtepunten van dit jaar.

I Like Trains speelt op 10 november in de kleine zaal van Paradiso (Amsterdam) en zal volgend jaar op Lowlands een van de klappers blijken te zijn!