Of ik wat kon met de nieuwe Hard-Fi was de vraag van de redactie. Jazeker, sterker nog, daar had ik juist wel heel veel zin in. Hard Fi, de band die met Cash Machine natuurlijk een mega vette hit scoorde in 2005 en daarna een bak aan prijzen binnen haalde. Hun tweede album kwam op 1 binnen in de Britse charts en met het daarvan afkomstige Suburban Nights, maar was toch wel van mindere kwaliteit.

Na een radiostilte van 3 jaar is daar nu het derde album, Killer Sounds. Het album is zowel in LA als in hun eigen studio in Staines opgenomen en geproduceerd door Richard Archer zelf. Hij heeft daar hulp bij gekregen van Suart Price (Les Rhythm Digitales, Killers, Madonna), Greg Kurstin (Lilly Allen) en Alan Moulder (Yeah, Yeah, Yeah’s). Niet de minste dus en samen met de album titel zijn de verwachtingen hoog.

Good For Nothing opent in de traditie van alle drie de albums bijzonder sterk. Een song vol bravoure gebracht en een hele sterke single. Maar dan wordt het ineens een flink stuk minder. Fire In The House, Give It Up en Bring It On zijn geen bijzondere nummers en gaan het ene oor in en het andere uit.

Gelukkig revancheert de band zich vanaf Feels Good wat gelijk weer een weergaloos goed nummer is. Funky baslijn, goeie zang en gave etnische invloeden. Tot bijna het eind houden ze deze hoge kwaliteit vast. Liedjes die een leuke mash up vormen tussen indie en dance. Wellicht een beetje gedateerd, maar wel zeer vermakelijk. Helaas is de afsluiter en titeltrack weer een heel wat mindere nummer.

Met een wachttijd van meer dan 3 jaar en een voor ¾ geslaagde plaat is het duidelijk dat Hard-Fi de belofte nooit meer in zal gaan lossen. De urgentie is al lang verdwenen en ze zijn ingehaald door vele andere. Maar met de skip toets valt er wel voldoende plezier aan deze cd te beleven.