Ganglians komt uit Sacramento, Californië. En als dat op voorgaande platen nog niet duidelijk genoeg te horen was, maakt het nieuwe, derde album Still Living dat nog even duidelijk.

Deze jezus-look-a-likes hebben hoorbaar veel bewondering voor de mede-Californiërs van The Beach Boys: gitaar met echo, luchtige, vrolijke liedjes, maar ondertussen wel teksten over drugs. Eerste twee albums Ganglians uit 2009 en Monster Head Room uit 2010 waren een combinatie van lo-fi en rock. De rock heeft plaatsgemaakt voor surfpop en psychedelica. Met een minder lo-fi-gehalte.

Waar het we-doen-het-allemaal-zelf-geluid op de eerste platen nog goed werkte, komt het bij Still Living redelijk gemaakt over. Koortjes klinken de ene keer loepzuiver, zoals op uptempo openingsnummer Drop The Act, maar bij volgend nummer That’s What I Want zijn ze vals. Daar komt bij dat het krakkemikkig lo-fi-geluid dat er nog is deze surfpop alleen maar in de weg staat.

Still Living is geen plaat die de voorgaande twee duidelijk overtreft. Ganglians is doorgegaan waar ze waren gebleven, plus wat psychedelica. Het maakt Still Living dromeriger dan Ganglians en Monster Head Room, maar ook wat eentoniger. Een album dat voortkabbelt zonder vreemde uitspattingen. Afgezien van Drop The Act en Evil Weave zijn er geen nummers die opvallen of anders klinken dan de rest.

Maar ondanks het ‘gemaakte’ geluid, klinkt Still Living lekker. Eerder genoemde Drop The Act en Evil Weave zijn zeer aanstekelijk en de band heeft hier en daar zeer mooie harmonieën te pakken. Weg met het hippe lo-fi-geluid, en Ganglians kan weer een paar albums mee. En eerlijk is eerlijk: eigenlijk komt deze plaat net iets te laat, want Still Living had de zonnestraaltjes in onze druilerige zomer kunnen zijn.

Tracklist Still Living:

1. Drop The Act
2. That’s What I Want
3. Evil Weave
4. Sleep
5. Jungle
6. Bradley
7. Things To Know
8. Good Times
9. The Toad
10. California Cousins
11. Faster
12. My House