Met hun Oosters getinte psychedelische rock brengt Flamingods het post sixties acid genot weer onder de aandacht. We wanen ons in de jaren negentig waarin raves jongeren bijeenbrengt en een universeel gevoel van saamhorigheid oproept. Natuurlijk speelt het een rol dat de leden Perzische roots hebben en die culturele achtergrond in hun sound mengen. Op het exotische Levitation komen alle natuurkrachten samen en verzilveren ze hun status. De veelzijdigheid van het gezelschap delen ze op het podium waarbij ze met gemak van instrumenten wisselen en het publiek telkens een daverende liveshow voorschotelen. Het is een onrealistische hallucinerende trip, waarin je als publiek zijnde meegezogen wordt. Na afloop kost het de nodige tijd om opnieuw te aarden.

Na hun wereldtournee en goed bezochte concerten door de Verenigde Staten blijven ze in Los Angeles hangen. Waar de zonnige stranden en het veelvoudig aanwezig zijn van hallucinerende middelen ze niet direct inspireren om met nieuw werk aan de slag te gaan. De uit Atlanta afkomstige producer Ben H. Allen werkt in het verleden al succesvol met gevarieerde Britse acts als Kaiser Chiefs, Maxïmo Park en Erasure samen en stort zich nu dus op het Flamingods avontuur. Na het afronden van Levitation ontstaat een leegte welke Flamingods bijna het bestaansrecht kost, blijkbaar is een wake up call pure noodzaak om zich te herpakken. Het roze wolk opnameproces wordt echter bruut verstoord als de vader van frontman Kamal Rasool aan het coronavirus overlijdt. Head of Pomegranate draagt de vertaling van de naam van het Bahreinse dorp رأس الرمان, waar zijn vader opgroeit. Door zijn spirituele aanwezigheid zweeft zijn geest door de hele plaat heen, en pakt hij na de dood de plek als overkoepelend bandlid in. Mooi om zo dit eerbetoon vorm te geven.

Verandert het verder veel aan de sound? Zeker wel, het leef de dagen alsof het je laatste zijn, staat op de voorgrond. Stel niks uit, pak je kansen voordat het te laat is. Head of Pomegranate stuitert nog net wat sterker heen en weer. De Gutterball beats neigen zelfs naar de typische Nederlandse gabberhouse toe. Het universum is een oneindigende inspiratiebron waar Flamingods gretig gebruik van maakt. Dreams (On the Strip), het paradijs ligt binnen handbereik. Elektrobeats navigeren je over de krautrock snelwegen. Het tot beweging oproepende Adana neemt de postpunk afslag om vervolgens eventjes een tussenstop in de glamrock The Dip discotheek te maken waar The Chemical Brothers met het The Beatles geluid experimenteren. En dan zijn we nog maar net onderweg, en ligt er nog zoveel moois in het verschiet.

Het maatschappijkritische Dirty Money jaagt verder over de krautrock postpunk velden waar ze het vroegere Magazine en Simple Minds werk zijdelings passeren. Flamingods voegt er genoeg Oosterse mystiek aan toe waardoor het toch nog eigen blijft. Futuristische cyberpunks eigenen zich het hitgevoelige Volta Rocket toe, waarbij de gitaren zich weer ouderwets aan het synthpop geweld hechten. Het filmische Born Lucky reikt aan de horizon. Met een bijna visuele seventies vibe ondergaan we de voortgang van de ruimtetrip welke eeuwig lijkt te duren. Het is de terugkeer naar de jeugd. Het vertrouwde thuisfront met al zijn herkenbare geuren en kleuren, maar dan in een albumtrack gegoten. Perfumed Garden, bloemetjes en bijtjes nostalgie, veilig terug in de moederschoot. Wegdromen in insomnia dagdromen. Hier in het heden, met het oog op de toekomst gericht en het oor nog wakende in het verleden. De vaart en de rek is er wat uit, het sterrenstelsel brokkelt langzaam wat uit elkaar. Hierdoor wordt het net allemaal wat concreter en vatbaarder.

Flamingods, het blijven wereldreizigers, rondtrekkende Eastern Cowboys nomaden die de uithoeken van het culturele bestaan opzoeken en daar een groovende swing aan geven. De Head of Pomegranate cooling down landing plaatst je weer met beide voeten terug op aarde. De vader van Kamal Rasool zal vanuit het hiernamaals trots op zijn zoon neerkijken. Het werk is weer geklaard, de opdracht is voltooit. Head of Pomegranate is een groeisprint de hoogte in, waarbij ze zichzelf overstijgen. Is alles dan perfect? Nee, de enige misstap die ze begaan is met het funkende Tall Glass swingbeat welke net te ver van de kenbare Flamingods sound afstaat.