×

Recensie

Eigentijds

25 november 2020

Faten Kanaan

A Mythology Of Circles

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Fire Records

Faten Kanaan - A Mythology Of Circles
A Mythology Of Circles Faten Kanaan Eigentijds 4 Faten Kanaan – A Mythology Of Circles Written in Music https://writteninmusic.com

Brooklyn blijft een creatieve broedplaats waar regelmatig bijzondere albums vandaan komen. A Mythology Of Circles van componiste Faten Kanaan is weer zo een opvallende plaat; een indringende luisterervaring, een contemplatieve wandeling door de avond en de nacht, eindigend in een droomwereld.

Kanaans muziek kun je als ambient, minimale-, kamer-, of neo-klassieke muziek bestempelen. Hoe dan ook, ze stoelt vooral op elektronica maar klinkt altijd weer diep menselijk en organisch. Kanaan werkt met loops maar speelt die zelf. Ze creëert een symbiose van technologie en de kwetsbare mens. Op dit album staan cyclische processen uit de natuur centraal én de daarbij behorende allegorieën. Denk aan de loop van planeten, de getijden en natuurlijk de seizoenen. Ook spelen migratie en terugkeer een rol in dit verhaal. De achterliggende gedachte van Kanaan is dat de mens zich wel wat nederiger mag opstellen ten opzichte van de natuur. Natuur is er niet alleen maar om overwonnen te worden.

Kanaan verlangt naar een menselijker, kwetsbaarder geluid en geeft dit verlangen prachtig vorm op A Mythology Of Circles. De muziek is instrumentaal, al creëert ze soms wel vocalen. De plaat is opgebouwd uit een deel Dusk to evening en een deel Underworld, dream-state. Een track als Hesperides verwijst naar nimfen van de zonsondergang. Het is niet de enige verwijzing naar mythologieën op het album; dit geldt ongetwijfeld ook voor The Archer (hoewel astronomie ook een rol heeft in de muziek), een stuk waarbij de dag langzaam plaats lijkt te maken voor de avond en nacht. Hier zijn het harpklanken die de muziek reliëf geven.

Na een fraai, rustgevend, ruimtelijk middenstuk (Sleepwalker en Mist & Madrigal) belanden we in de ‘onderwereld’, al dromend. Koorzang op Patagonia Motet 2: Andes, een van de twee motetten op het album, brengt een nieuwe dimensie, een ‘inbreuk’ op de sfeer. Northwind is hierna indrukwekkend, als een lucht die langzaam donker wordt, zwanger van een koude storm. Het album eindigt kleiner maar nog steeds indrukwekkend met Ishtar Terra, een stuk over de Mesopotamische godin Ishtar, die verbonden was met de planeet Venus, de morgen- en avondster. Een toepasselijk slotakkoord van een bijzonder album.



  1. Patagonia Motet 1: Lago
  2. The Archer
  3. Hesperides
  4. Birds Of Myrrh
  5. Night Tide / Anteros
  6. Sleepwalker
  7. Mist & Madrigal
  8. Rêve-Rivière
  9. Erewhon
  10. Patagonia Motet 2: Andes
  11. The North Wind
  12. The Heron
  13. Ishtar Terra