Weinig bands in België blazen je live zo omver met hun energie, volume en inventieve kronkels als het prettige gestoorde Don Kapot. Met hun tweede plaat, Hooligan, lijkt de band finaal aan de oppervlakte te komen.

Het verhaal van de band begint bij World Squad, een project van de Nigeriaanse gitarist Oghene Kologbo dat drummer Warmenbol en bassist Damianidis de kans gaf om door Afrika te touren en het podium te delen met afrobeatmeester Tony Allen. Hier leerden ze naar de essentie te gaan en werd de groove hun alfa en omega.

Toen World Squad in 2016 werd opgedoekt, haalden Warmenbol en Damianidis er saxofonist Perdieus bij en werd de deur weer opengezet naar andere genres. Krautrock en punk gaven de Afrikaanse grooves extra punch, een jazzmentaliteit maakte de sound lenig als een panter. Dat ze in interviews wel eens refereren naar King Gizzard & The Lizard Wizard heeft vast ook te maken met hun picareske humor. Toen de band in aanloop naar Hooligan een EP lanceerde op tape, werd die fijntjes Don Kaset gedoopt. En ook Hooligan ontlokt hier en daar gegniffel met titels als Softly As In A Morning Pancake, Kop Zonder Kip en Pentatonitis B.

Vintage Don Kapot, net als de openingstrack van Hooligan: een stevige portie afropunk, van 0 naar 100 in slechts enkele seconden, die wordt voortgestuwd door een furieze baritonsax, basgitaar en enkele rake cow bells. Het is de aankondiging van een wild parcours dat in de titeltrack zelfs even door de wereld van de free jazz scheurt. Onderweg horen we Ethiopische echo’s, Gnawa-ritmes, funky baslijnen, een wals,… De muziek van Don Kapot is op elk moment een clash en de weerbots is uiterst onvoorspelbaar.

Een nummer dat de rijkdom van de groep schitterend weergeeft, is Whononogono, een tip of the hat naar Fela Kuti’s Who No Know Go Know. Een ingehouden begin buigt terug op een groove uit de muziek van de Pygmeeën en een mystieke vertelling door Perdieus op sax. Tot de drums het hoge woord nemen in een uitgepuurde solo die uitmondt in een feestelijk duet à la Binker & Moses, snel vervolledigd door de basgitaar die eerst vette lijnen speelt om daarna vol distortion te ontvlammen en licht gas terug te nemen voor een finale waarin al deze werelden samenkomen.

Dat soepel schakelen van Afrikaanse ritmes naar ruwe undergroundgeluiden, zit diep in het DNA van Don Kapot. Het is dan ook uitkijken naar hun alternatieve online tournee waarin ze hun muziek telkens ‘confronteren’ met die van een andere muzikant. Zowel Bert Dockx (Dans Dans, Ottla), Fulco Ottervanger (De Beren Gieren) als Kaito Winse bestijgen de komende maanden het podium met de drie hooligans. Iets zegt ons dat de stukken er van af zullen vliegen.