Different Song

•Jazz •

30 mei 2012

Step In To The Future

Uitgebracht door: Leo Records

Als een slepende oude Mississippi-blues op slide-gitaar klinkt het openingsstuk Farewell To An Old Friend … alleen het is niet Blind Willie Johnson of
Son House maar Yang Jing op de guqin, een eeuwenoude zevensnarige Chinese cither, die hier te horen is. Yang Jin wordt congeniaal begeleid door Baenz Oester op bas, Michel Wintsch op gedempt piano en Norbert Pfanmatter, percussie. Yang Jin is – naast haar spel op de guqin en andere Chinese snaar- instrumenten – een virtuosa op de pipa (pí – pá), de Chinese luit, haar hoofd- instrument. Het is een instrument met een grote, rijke bandbreedte aan klankmogelijkheden die zij in een reeks grensoverschrijdende samenwerkings- verbanden toepast en ontwikkelt. Zij speelde met de jazz-drummers Max Roach en Pierre Favre, werkte met grote Westerse symfonie-orkesten en strijkkwartetten en vormt samen met deze drie Zwitserse topmusici uit de jazz het 4tet – Different Song.

Het is een muzikale samenwerking op gelijke voet met opmerkelijke muzikale resultaten. Naast de vijfdelige suite Step in to the future biedt het album nog 6 zelfstandige stukken, waaronder een paar langere, Café longtemps van Oester, QuinXü Street No.48 en Water Lily van Jing plus Noire meg van Wintsch. Café longtemps met zijn drietonig repeterend basmotief dat statig voortschrijdt is een uitgelezen schoonheid waarin Jings pipa soms bijna als een elektrische gitaar klinkt alleen dan met veel rijkere, tot de verbeelding sprekende klankschakeringen. Het rustig vloeiende stuk leeft van ruimte en ritmisch raffinement en komt uiteindelijk gaaf uit op de betoverende Oosterse pipa-tremolo. Ook QuinXü Street No.48 is in eerste instantie een bas-pipa-aange- legenheid. Op een fraaie bas-solo volgt een pipa-embellishment waar je qua klank u tegen mag zeggen. Wederom opmerkelijk hoe muzikaal Jing de verschillende registers en klankmogelijkheden van de pipa weet in te zetten. Ook de andere instrumenten krijgen over de gehele duur van tien minuten de ruimte en weten deze boeiend vorm te geven. Net als inhammen langs een mooie kustlijn. Noire meg van Wintsch heeft een soortgelijke droomachtige kwaliteit terwijl het afsluitende Water Lily van Jing, patroonachtig en bewege- lijk, de repeterende pianolijnen een bijzondere jade-kleuring meegeeft. Alle fraaie klankschakeringen komen hier uitsluitend voort uit het gebruik van de rijke akoestische mogelijkheden van elk instrument en dat komt in deze opname puur en direct over.