Dee Snider
For The Love Of Metal
Na een carrière van veertig jaar hield Twister Sister het vorig jaar voor gezien. Het besluit om te kappen deelde zanger en frontman Dee Snider niet met Marco Mendoza, Eddie Ojeda en JJ French. Hij wilde verder en kreeg uit onverwachte hoek de kans om onder eigen naam een plaat op te nemen. Dat is For The Love Of Metal geworden, een soloplaat waarvan geen enkel nummer door Snider zelf is geschreven. De muziek lijkt dan ook niet in de verste verte op zijn eerdere soloplaten of de simpele, meezingbare hardrock die Twisted Sister in een grijs verleden opnam, maar ligt meer in het straatje van de Disturbed, Godsmack, Saxon en (het oude) Testament. De man achter dit project is eigenlijk niet Dee Snider, maar Jamey Rasta van Hatebreed want hij schreef alle nummers en teksten.
Direct vanaf de start is het stevige metal wat de klok slaat, stevige riffs, een beukende ritmesectie waarbij de dubbele basdrums geregeld het tempo bepaalt. De muziek balanceert tussen power metal en speed metal. Snider mag dan een humoristische persoonlijkheid zijn, een geweldig zanger is hij nooit geweest en op dit album moet hij alle zeilen bijzetten om het instrumentale geweld bij te benen. Gelukkig lukt dat Snider beter dan verwacht en overschreeuwt hij zich niet. Sterker nog, hij klinkt energiek en heeft er hoorbaar plezier in. Hij kopieert geregeld de zangstijl van Chuck Billy en heeft duidelijk veel geluisterd naar moderne metal bands. Als je in het verleden Dee Does Broadway hebt beluisterd, besef je wel dat Dee Snider echt van alle markten thuis is.
Rasta heeft niet alleen de naamgever voor zijn project weten te strikken, maar ook tal van muzikanten uit de hedendaagse metalscene zoals zangeres Alissa White-Gluz (Arch Enemy), Charlie Bellmore (Kingdom Of Sorrow), Joel Grind en Nick Bellmore (Toxic Holocaust) en Mark Morton (Lamb Of God). Het duet Dead Hearts (Love The Enemy) met Alissa White-Gluz klinkt anders dan je zou verwachten omdat Alissa anders dan bij Arch Enemy ditmaal niet als indrukwekkende brulboei fungeert, maar clean zingt. Het begin van dit nummer vormt een rustpunt op het album dat eigenlijk wat eerder in de tracklist had moeten zitten want na een nummer of zeven of acht wordt de muziek toch wat monotoon en zijn liefhebbers van Twisted Sister die dit album een kans geven allang moe gebeukt. In het titelnummer en American Made gaat Snider (dus eigenlijk Rasta) over de top en krijgen we stoere mannen metal met bijbehorende teksten die je eerder bij een band als Manowar of Sabaton zou verwachten. Instrumentaal is deze schijf dik in orde, de riffs en solo’s zitten goed in elkaar en de productie is helder en scherp.
Kortom, For The Love Of Metal is een uitermate degelijke metalschijf waarop zestiger Snider beter dan verwacht presteert. Het is evident dat Snider het heavy genre een warm hart toedracht en waarschijnlijk zal doorgaan tot hij erbij neervalt.