×

Recensie

Alternative

02 november 2023

Angie McMahon

Light, Dark, Light Again

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Gracie

Light, Dark, Light Again Angie McMahon Alternative 4 Angie McMahon – Light, Dark, Light Again Written in Music https://writteninmusic.com

Roestige grunge gitaren, uptempo pop en verhalende folk. Zomaar wat ingrediënten van Salt, het droomdebuut van Angie McMahon waar ze haar zielenpijn met de nodige soul van zich afzingt. De singer-songwriter heeft een heerlijke snik in de donkere laagtes. Salt is het ultieme zaterdagavond gevoel, op Light, Dark, Light Again duikt ze de nacht in.

Met de kosmische spirituele Saturn Returning pianotrack bereidt ze je op het leven voor. Een lief klein liedje voor het slapen gaan. Angie McMahon waakt als een wiegende engel over je. Is dit dezelfde zangers die op Salt nog zo met zichzelf in de knoop zit, en schrijnend haar ziel bloot legt? Absoluut, maar door het pandemie hoofdstuk en een stukje ziekte inzicht is ze zich bewust van haar sterfelijkheid, en heeft ze vrede met de onvoorspelbare toekomst. Light, Dark, Light Again staat zo in het nu, elke dag is hetzelfde, elke dag is anders. Droom rustig verder, sta open voor de pracht van het bestaan. Saturn Returning werkt direct al naar de alles overstijgende climax toe. Het startpunt van het nieuwe nu. De piano is tegenwoordig haar begrijpende metgezel, Brad Cook de producer die het allemaal mogelijk maakt.

Fireball Whiskey verwoordt de angst voor het achtervolgende verleden. De vriendelijkheid van levenloze objecten, die al krakend van de ouderdom toewenkend hun verhalen vertellen. De vreugde, het verdriet en de pijn. Mooie herinneringen, pijnlijke herinneringen, dierbare herinneringen, ze komen allemaal in dezelfde ruimte samen. Maar dan sta je plotseling toch alleen in het verleden, een heel ver grijs verleden zelfs. Het verleden van jaren tachtig postpunk. Staying Down Low, het huis is leeg, maar door de poriën van de vloer is de geleefde adem nog steeds tastbaar.

Hoe eenvoudig kan het afscheid zijn, hoe complex zijn de gevolgen hiervan. Uiteindelijk wil je geen fouten maken, niet opgeven, maar doorgroeien. Maar zonder fouten ontstaan er geen groeimogelijkheden. De Letting Go Americana kriebelt, stoeit speels. Die kenmerkende snik van het debuut heeft een volwassen warm zusje gekregen, ze dragen elkaar manisch met hysterische uithalen door de traumatische song heen. Traumatisch dus, ja dat diepe trauma ligt er nog steeds. Making It Through, de verstikkende paniekaanvallen als de ochtend weer aanklopt. Divine Fault Line als een herhalende film, door dat herhalen schraap je krassend de pijnlijke laagjes er vanaf. Je legt de huid open en bloot om de ziel te bereiken. De verbale kwelling overtroeft door de onderliggende tweede stem bezinning.

Fish breekt met de weggestopte angsten, het gevangen zitten in je eigen lichaam. Sinds er bij Angie McMahon ADHD is geconstateerd, leert ze om die rusteloosheid een plek te geven. Door deze verklaring te accepteren krijgt ze er rust voor terug. Die rust deelt ze op Light, Dark, Light Again. Exploding, de innerlijke ontremde kracht. Haal je winst uit die overvloed aan energie. Temper de ingehouden woede niet, maar gun jezelf deze overdaad aan emoties. Serotonine zet het gelukshormoon in werking. De intensiviteit van de sensitiviteit in volledig evenwicht. Het tedere hemelse Music’s Coming In bereikt het punt dat Angie McMahon weer verliefd op zichzelf wordt. Ze is een mooi mens, en daar mag ze gerust trots op zijn.

De Mother Earth soulgospel blues voedt zich afwachtend met de tranen. Spoelt het vuil van zich af. Na de stilstand komt het moment dat het hart weer gaat kloppen. Fijn dat ze die noise gitaar niet volledig heeft afgezworen. Hier is dat instrument uit pure noodzaak weer aanwezig. Op Black Eye bereikt de op Saturn Returning ingezette weg haar eindbestemming. Verbaal is het echter een voortzetting van het verbitterende Salt geluid. Het is goed zo. Soms is het belangrijk om een stapje terug te doen om jezelf te vinden. I Am Already Enough is honderd procent Angie McMahon. Daar bundelt ze de eerder aangehaalde explosieve innerlijke ontremde kracht tot iets moois, iets eigens bijeen. I Am Already Enough is samen met het fraaie afsluitende Making It Through een van de hoogtepunten van Light, Dark, Light Again, hier komt alles samen. Zelfrespect, bewustwording en liefde.



  1. Saturn Returning
  2. Fireball Whiskey
  3. Fish
  4. Letting Go
  5. Divine Fault Line
  6. Mother Nature
  7. Black Eye
  8. Exploding
  9. I am Already Enough
  10. Serotonin
  11. Staying Down Low
  12. Music's Coming In
  13. Making It Through