Zondagen op Into The Great Wide Open zijn als geen andere
Opstaan, relaxed douchen, daarna rustig in de zon ontbijten en dan op het gemak weer erop uit om alweer vroeg de muziek in te duiken. En je dan op de Open Plek te laven aan de fraaie songs van Bill Ryder Jones. Het klinkt even volmaakt als dat het is.
Het zijn de fraaie songs van zijn laatste plaat Iechyd Da die de boventoon vieren op de Open Plek, de plek waar immer op de zondagochtend fraaie festivalhoogtepunten te verwelkomen zijn. En wat klinken die songs prachtig met zijn uitgebreide band en wat trekt hij de eerste akoestische sferen fraai naar wat steviger toe.
Ryder-Jones verstaat de kunst om songs, gezongen met die haast fluisterende wat rasperige, stem nooit in bombast te laten vervallen, ze tegelijkertijd wel te laten rocken. Het levert een weldadig concert op. Ik zag hem al twee keer met alleen een celliste naast hem in het voorprogramma van Beth Gibbons, en die optredens waren prachtig, maar het is echt een weldaad ze met volle band te horen. (zie ook deze prachtopnamen uit Parijs)
Wederom is er dus die magie op de vroege zondagochtend. Het trouwe publiek weet dat die zondagochtenden iets speciaals betekenen en luisteren dus aandachtig en toegewijd. Geven vervolgens precies datgene aan Ryder-Jones en zijn band terug in enthousiasme. Wat een mooie optredens zijn dit toch en wat een dankbaar publiek en muzikanten.
Fontaines DC zanger Grian Chatten tipte kortgeleden zijn Ierse landgenoten Cardinals, een heel jonge band uit het zuidelijke Cork en voor het kleine podium van de IJsbaan was dus al vroeg voor het optreden vol. Al snel tijdens het optreden is duidelijk dan de band onder leiding van zanger/gitarist Euan Manning een mooie toekomst ingaat.
De bezetting met accordeon naast twee stevig klinkende gitaren en een stevige basis in bas en drums is sowieso al een fijne, net als de songs dat zijn. Nog maar één 7 inch en één EP hebben de jonge band al vroeg in het licht gezet en wat gelijk opvalt wat een goede en gedreven gitarist Oskar Gudinovic is. Hij steelt naast de nog wat schuchtere frontman Manning de show.
Natuurlijk had het op de Open Plek spelende Nubiyan Twist net zo gemakkelijk op het grote podium van het Sportveld kunnen staan en daar het festival kunnen afsluiten. Hun sounds is over vier albums echt naar de grote zalen toegestroomd zonder ook maar iets van avontuur en energie te verliezen. Hun laatste album Find Your Flame is daar het absolute bewijs van.
Nubiyan Twist speelde de Open Plek volledig plat met hun soulful mix van vrije jazz die vol met Afrikaanse invloeden en dub doorbloed is. Heerlijk om deze band hier weer te zien en geweldig om het groots toegestroomde publiek er zo heerlijk in op te zien gaan.
Dat de opkomst van de Britse jazz wel degelijk niet alleen uit Londen komt bewijst het oorspronkelijk uit het noordelijke Leeds afkomstige Nubiyan Twist. Als is en blijft die multiculturele Oost-Londen jazzscene natuurlijk wel een grote bron van inspiratie en is tegenwoordig Londen voor iedereen in de band de nieuwe woonplek. Die omgeving geeft de band nog meer muzikale diversiteit en energie.
Nubiyan Twist is live een absolute festivaltrekker met niet alleen geweldig spelende muzikanten maar tevens een geweldige frontvrouw in Nubiya Brandon. Zij is het die de band aanvuurt en het publiek activeert om mee te gaan in de grooves van de band en daarmee band en publiek versmelt. Heerlijk optreden en voor mij de fantastische afsluiter van het festival.
Foto Nubiyan Twist: Rogier Boogaard
