Sinds Gorge Altziebler en Heike Binder de Oostenrijkse Alpen omruilden voor een verblijfplaats in de Californische woestijn sturen ze vanuit Joshua Tree regelmatig in Americana gedrenkte werkstukken de wereld in onder de schuilnaam Son Of The Velvet Rat. Voordien bouwde het duo in hun thuisland vanaf 2003, een meer dan behoorlijk gestoffeerde discografie uit.

Het met hulp van producer Joe Henry geassembleerde Dorado, een folk noir pareltje, opende ogen en vooral oren. Na The Late Show, een liveregistratie trokken ze voor Solitary Company terug naar de Red Barn Recorders, de studio Van Gar Robertson in Morongo Valley waar ook de nieuwe langspeler werd opgenomen.

Met Ghost Ranch verzeilen we meteen in de desolate, onthechte sfeer met Bewildering Black and White Moments Captured On Trail Cams, een al even opmerkelijke titel voor deze door orgel en percussie van Jay Bellerose en de harmonica van Gorge gedragen, enigszins fatalistisch klinkende song “there no such thing as a hopeless singer”, een soundtrack op het Western spoor, het komt dicht in de buurt van de ruimtelijke spinsels van Daniel Lanois.

In het tedere duet Are The Angels Pretty?, horen we naast zang van Gorge en Heike meeslepende gitaarakkoorden, die afkomstig zijn van Marc Ribot en die breed uitwaaierende gitaargalm kleurt eveneens Rosary waarbij de combinatie met krassende vioolklanken van Jolie Holland een beklemmende sfeer ceëert Holland zingt overigens mee met het duo in Beautiful Day dat naast de piano en mandoline van op Ribot’s verzengende gitaarerupties leunt. In Deeper Shade Of Blue komt daar nog whistling van Jolie bij.

Ook zonder die gastmuzikanten imponeert Altziebler, de breekbare vibrerende zangpartijen onveranderlijk geflankeerd door haast gefluisterde bijdragen van Binder in het door sobere akoestische gitaar gedragen Golden Gate en het solostapje in het naar de Anglo-Amerikaanse folktraditie lonkende New Frontier. Ghost Town, vormt weerom een spannende episode in dit muzikale vervolgverhaal.