Vanuit het verenigd Koninkrijk bereikte ons met een omweg en enige vertraging nieuw werk van Al Staehely.  Ruim een halve eeuw geleden verzeilde Staehely in Los Angeles  waar hij samen met zijn broer John het roer overnam van Randy California bij de psychedelische rockband Spirit, de overige originele bandleden Jay Ferguson en Mark  Andes hadden ondertussen Jo Jo Gunne opgericht. Het in 1972 door Spirit uitgebrachte No Feedback zonder Ferguson, Andes en California was eigenlijk een Staehely project.

Een jaar later gingen de Staehely Brothers verder en dat resulteerde in Stay-Hay-Lee. In de jaren tachtig  keerde Al terug naar Texas, stofte zijn toga af en combineerde zijn in gespecialiseerde praktijk met een muzikantenbestaan en bracht in ’82 Staehely’s Comet uit.  Zo’n dertig jaar later vormt het epeetje Cadillac Cowboys de voorbode van een nieuwe start. Die laat weer een tijdje op zich wachten.

Tijdens de pandemie ontdekte hij in West Texas in Marfa een geschikte studio om zijn tijdens de afgelopen vier decennia opgespaarde songs in te blikken. Fran Christina, de oorspronkelijk drummer van Roomful Of Blues, hanteerde eveneens de drumsticks bij Fabulous Thunderbirds en westerswing combo Asleep At The Wheel. Christina woonde in de buurt, evenals gitarist Scrappy Jud Newcomb die nog bij  Loose Diamonds en The Resentments figureerde en ondertussen gegeerde sessiemuzikant en producer was in het rootsmilieu. Chris Maresh,  gereputeerde basacrobaat uit Austin, complementeert dit superieure trio.

“Something good is gonna happen”, zingt Al in de gelijknamige song van zijn nieuwste langspeler, profetische woorden, de dartele country-eske opener met lekker twangend snarenwerk. What’s Wrong With You For Loving Me, ongecompliceerde tracks die enigszins aan John Fogerty’s Blue Ridge Rangers periode herinnert. Na het op snerpende slide en aanstekelijk ritmisch snarenwerk  voorbijschuivende Long and Hard gaat het even de romantische tour op met het huppelende Emily en met de honky tonk van Long Legged Woman landen we in een afgeladen saloon ergens in nachtelijk Texas.

Als de lichten gedoofd worden toont Staehely zich een niet onverdienstelijk crooner in het duet Mercy At The Moon, zo’n onbeschaamd dansvloerslijpertje. Al even onweerstaanbaar is het door rockende riffs aangedreven Night In The Box, afkomstig van Phil Lee. Wide Eyed And Innocent zweeft op een warme wolk van subtiele percussie en Fender Rhodes klavier voorbij, zwoele zonnige countrysoul. Het akoestische op diepe contrabastonen balanceerde Be Still sluit subtiel af. Een wat uitgestelde, bijzonder aangename kennismaking met het werk van deze voortreffelijke Texaanse songsmid.