Je komt na vier dagen Le Guess Who? steevast thuis met een tas vol nieuwe ontdekkingen en fijne her-ontmoetingen. In 2019 is dat niet anders. Wel makkelijker en dus nog leuker. Fijnheid. Zeker als je present tekent bij deze klasbakken.

Caspar Brötzmann Massaker (TivoliVredenburg – Ronda, donderdag 20.15-21.05)

Meer dan tien jaar geleden speelde Caspar Brötzmann ook in Utrecht. Middenin de nacht liet hij trommelvliezen smelten in het piepkleine ACU waar het Noise Central Festival de focus op Duits lawaai had gelegd. Dat optreden was solo: een man, zijn elektrische gitaar en een puike versterker op standje elf. Met zijn band Massaker (nomen est omen) pakt Brötzmann de roeping van zijn vader Peter op, om die mijlenver vooruit te smijten. Dus: free jazz en op het eerste oor chaotische, vooruitstrevende noise die heerlijk misselijkmakend smerig tegen de plinten op beukt. Horen en zien vergaat je wellicht, maar Brötzmann vergeet je niet.

Stine Janvin (TivoliVredenburg – Cloud Nine, vrijdag 20.50-21.30)

Tijdens het Amsterdamse DNK Days festival speelde Stine Janvin vorig jaar in De Appel. Of beter: ze begon buiten. En langzaam kwam ze naar binnen, kind op de arm. Haar stem, vermengd met omgevingsgeluiden, werd binnen versterkt. En mengde langzaam maar zeker met haar akoestische live-geluid. De conceptueel al intrigerende performance kreeg nog meer lagen doordat je niet alleen Janvin’s plek begon te bevragen (ze liep ook nog achter het publiek rond). Ook denk je van alles te horen, behálve een menselijke stem. Wat deze Noorse meesterlijk voorop stelt, is verdieping van je luisterervaring; dieper de menselijke stem in, verder de menselijkheid in. Alsof ze je eigen stem triggert en laat meezingen, zo dichtbij komt Janvin: verbazingwekkend en ten diepste ontroerend.

Lolina (Stadsschouwburg – Blauwe Zaal, zaterdag, 19.40- 20.30)

Lolina mag niet gemist worden. Punt. Zo simpel kan het leven soms zijn. Speelde Inga – Lolina – Copeland een paar jaar nog terug voor een paar man en een paardenkop in Den Haag, haar poète maudit-achtige binnenstebuiten gekeerde techno die in het jasje van een gedeconstrueerd popliedje wil kruipen, heeft allengs op meer mensen magnetische aantrekkingskracht gekregen. Volkomen terecht, want in Lolina (die we ook kennen van Hype Williams-faam) klappen ogenschijnlijke tegenstellingen op elkaar alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Dat is het natuurlijk ook op LGW. Nu al één van de absolute hoogtepunten.