×

Interview

29 november 2009

Ultieme Emigrantksi Raggamuffin-feesten met Rotfront

Geschreven door:

Label: Coast to Coast

rotfront_so36_1_by_alida_szaboIn 2003 bundelen de Berlijnse emigranten Yuriy Gurzhy, grondlegger van het succesvolle Russendisko en Simon Wahorn, oprichter van HungaroGroover Soundsystem, hun krachten en vormen het Emigrantski Raggamuffin Kollectiv Rotfront. Als huisband van het Berlijnse Kaffee Burger weten ze snel de harten van het publiek te veroveren met hun energieke mix van Polka, Klezmer, Ska, Reggae en Cumbia.  In Berlijn speelt Rotfront zijn thuiswedstrijden met Yuriy en Simon in de basisformatie maar met een vaak wisselende bezetting. In november en december komt deze ultieme feestband naar Nederland voor maar liefst zes shows! Written in Music spreekt met Yuriy over het nieuwe album van Rotfront en de komende optredens.

WiM: Jullie debuutalbum Emigrantski Raggamuffin is nu uit, zes jaar na oprichting van Rotfront. Waarom heeft het eigenlijk zo lang geduurd?
We waren helemaal niet bezig met het idee om een plaat op te nemen. We richtten ons meer op de liveshows en brainstormden regelmatig over welke richting we op wilden met de band. Pas toen we overschakelden van covers naar eigen werk, kwam de zin om een album te maken. Via een vriend kwamen we in contact met Kraans de Lutin (bekende Duitse producer van o.a. Culcha Candala, Martin Jondo en Tiger Hifi), die ons album wel wilde produceren. Het was een geweldige ervaring waar beide partijen veel van hebben geleerd.

WiM: Kun je iets over het album vertellen? Mijn favoriete nummer is Berlin-Barcelona, hoe is dat nummer ontstaan?
Op Emigrantski Raggamuffin staan het leven en de avonturen van immigranten in Berlijn centraal, waarbij we zingen in het Russisch, Hongaars, Duits en Engels en ook regelmatig persoonlijke ervaringen vertellen. Berlin-Barcelona is één van onze eerste nummers. We hebben het vaak opgenomen, telkens met andere teksten maar geen van de versies was echt geslaagd. Pas tijdens de samenwerking met Kraans de Lutin kreeg het nummer vorm. We verbleven een week in een oud kasteel het Oosten van Duitsland en speelden de nummers dag in, dag uit. Op een vroege morgen, na vele liters wodka en tequila, kwam Kraans met het idee om een refrein te schrijven. Dat werkte uiteindelijk en in een kwartier was het nummer gered!

WiM: Een ander nummer dat om uitleg schreeuwt is YouTube song, alleen al omdat we de taal niet verstaan en begrijpen.
YouTube song gaat over een man die de realiteit van het dagelijkse leven uit het oog verloren heeft en er een eigen, andere visie op na houdt. Ik ontmoet echt regelmatig dit soort mensen . In dit nummer zingt hij: mijn vrouw en mijn zoon hebben mij verlaten, er zitten spinnenwebben in elke hoek van mijn flat, ik heb geen water in de badkamer, de koelkast is leeg maar het doet mij allemaal niets. Ik ben blij dat men overal ter wereld mijn blog leest. Op YouTube ben ik genomineerd voor Man van het Jaar en als ik win en jullie mij daarna zien, dan krijgen jullie spijt van het feit dat jullie mij zo slechts behandeld hebben.

WiM: Hoe schrijven jullie eigenlijk je nummers? Wat komt eerder, de muziek of de teksten?
Soms heb ik de teksten of ideeën voor teksten al veel eerder dan de muziek. Bij Emigrantski Raggamuffin wist ik vooraf dat het noodzakelijk is om de nummers aan het publiek uit te kunnen leggen. Voor ons nieuwe album heb ik al een vaag concept in mijn hoofd. Ik heb ook al een paar nummers geschreven over diverse onderwerpen, zoals Visa Cumbia, Wodka Garlich/Emigrantski Republic en Wedding In Wedding.

WiM: Wie zijn jullie muzikale helden en inspiratiebronnen?
Dat zijn er zo veel! Om te beginnen de muziek van mijn opa’s collectie. Hij was een grote muziekliefhebber en zijn platen waren mijn kennismaking met muziek. Jiddische klassiekers zoals de Barry Sisters, Russische zangers uit de jaren 60 en 70 zoals Vladimir Visotsky en Bulat Okudzhava, Russische soundtracks (Zatsepin en Tariverdiev), daar groeide ik mee op! Maar daarnaast heel veel reggae, zware dubsounds uit de jaren ’70, originele punk en garage-rock, Griekse rembetika en oldschool hiphop….

WiM: Jullie spelen nog altijd vaak in het Berlijnse Kaffee Burger. Ik neem aan dat die plek iets speciaals houdt voor jullie?
Geloof het of niet, elk optreden in Kaffee Burger is altijd vol verrassingen. Onze fans van het eerste uur zijn er natuurlijk vaak en alle nieuwe nummers, ik heb er weer veel gescheven de laatste tijd, spelen we daar voor het eerst!

WiM: In november en december zes optredens in buurland Nederland. Kijken jullie daarnaar uit?
Absoluut! In 2007 speelden we op Lowlands, dat was geweldig. Nu volgen de poppodia en we hebben zin in deze uitbundige emigrantski raggamuffin feesten en de Nederlandse stroopwafels!’