2011 mag een zeer succesvol jaar genoemd worden voor The Answer. De Ierse retro rockers leverden niet alleen eind vorig jaar het weergaloze Revival af, maar ze hadden ook hun eerste uitverkochte tour in Engeland.

Maar dat is geen reden om eens rustig achter over te leunen en de boel te laten bezinken. Want deze maand gaat hun uitgebreide Europese tour van start in Spanje. Op 29 januari staan ze in Hedon, Zwolle en op 30 januari in de hoofdstedelijke Melkweg. Reden genoeg om 12 vragen voor 2012 op ze af te vuren.

Wim: Allereerst de allerbeste wensen voor het komende jaar. Hoe hebben jullie de kerstdagen en oud en nieuw doorgebracht?

“Jij ook de beste wensen. Wij hebben de feestdagen vooral te veel etend en drinkend doorgebracht”.

WiM: 2011 is echt een heel goed jaar voor jullie geweest. Wat waren de hoogtepunten, zowel voor de band als persoonlijk?

“De uitverkochte Britse tour was echt wel een hoogtepunt voor ons. Het was de eerste echt goede tour van het jaar en we moesten grote afstanden afleggen, maar het was geweldig om onze fans weer te zien en nieuwe nummers te spelen. Een ander hoogtepunt voor zowel de band als persoonlijk was de opname van Survival dat we in Texas (de band zat in een studio bij El Paso onder de bezielde leiding van Chris Smith ) hebben gedaan. We zitten nog steeds in een roes van zowel het resultaat als de ervaring”.

WiM: De afgelopen jaren hebben jullie veel getoerd. Wat mis je het meest als je onderweg bent?

“Vooral mijn dagelijkse routines, mijn eigen bed en iedere dag douchen”.

WiM: Er zijn veel goede biografieën geschreven, zoals White Line Fever over Motörhead, Hammer Of The Gods (Led Zeppelin), Walk This Way (Aerosmith) en natuurlijk The Dirt (Motley Crüe).  Als er nu een boek over jullie werd geschreven, zullen er dan niet zulke krankzinnige situaties in staan?

“Daar zal je nog een paar jaar op moeten wachten. Ik kan wel zeggen dat we van een feestje houden”.

WiM:Als classic rock band hadden jullie niet liever in de jaren 70 of 80 bestaan?

“Niet echt, maar als ik toch moet kiezen zou ik voor de jaren 70 gaan. Ik denk niet dat de rest van de band het eens is met me”.

WiM: Jullie hebben geopend voor bands als AC/DC (onze aanrader is de dvd 12 Days Of Rock & Roll, een docu over de 18 maanden durende tour met AC/DC te kijken, red),  Aerosmith, Whitesnake, etc. Wat is het grootste verschil met een eigen tour? Buiten de grote van de zalen?

“Het is totaal verschillend en om eerlijk te zijn vind ik een eigen tour veel leuker. Het is zo waanzinnig om onze fans onze nummers te horen meezingen”.

WiM: Wat heb je geleerd van al die grote bands?

“Dat je in ieder geval heel veel moet houden van de dingen die je doet om het langer vol te houden”: .

WiM: Zijn er nog bands waar je graag een keer mee op het podium zou willen staan?

“Persoonlijk voor mij, The Black Crowes. Maar ik heb gehoord dat ze weer uit elkaar zijn”.

WiM: Hoe staat het met Amerika. Is het moeilijk voet aan de grond te krijgen daar?

“Ja, en het is vooral kostbaar. Maar we gaan er wel voor. De plannen zijn in het voorjaar weer die kant op te gaan”.

WiM: Als mensen jullie nog niet eerder live hebben gezien, hoe zou je ze overtuigen om dat wel te gaan doen?

“Omdat ze dan de beste rock ’n roll band ter wereld aan het werk zullen zien”.

WiM: Zit er veel verschil tussen het publiek in Europa?

“Ja, ik vind de Spanjaarden en de Italianen de wildste van allemaal. Helemaal uitzinnig die gasten”.

WiM: Schrijven jullie veel nummers tijdens een tour?

“Nee, eigenlijk helemaal niet. Misschien wat losse ideeën, maar het heeft niet onze voorkeur. Het liefst zitten we in de oefenruimte en laten we ideeën op elkaar los. Vandaar uit ontstaan de nummers”.

WiM: Hebben jullie ervaringen van de tour met AC/DC meegenomen bij het schrijven van songs voor Revival?

“We hebben in ieder geval geleerd dat elke klap belangrijk is….”