Verrassend concert in Krefeld met Stemeseder en Vallon

In de prachtige entourage van de ridderzaal van Burg Linn in Krefeld (D) vond op zaterdag 30 april een dubbelconcert plaats in het kader van International Jazzday. Het concert werd georganiseerd door de één van de oudste jazzclubs in Duitsland, Jazzklub Krefeld. De eerste set was voor de jonge talentvolle pianist Elias Stemeseder en na de pauze was de bühne voor het trio van Colin Vallon.

De Oostenrijker Stemeseder, geboren in Salzburg, nog geen 26 jaar jong, studeerde en werkt vanaf 2010 in Berlijn, waar hij onder andere les kreeg van Kurt Rosenwinkel, Greg Cohen en John Hollenbeck. Hij werkt samen met o.a. Jim Black, Anna Weber en Robert Landfermann.

In Krefeld opent hij met een bewerking van Bill uit de musical Show Boat. Stemeseder bouwt zijn concentratie op met een stilte die wel een minuut lijkt te duren en zet dan in op het klassieke thema van dit nummer van Jerome Kern. Langzaam wordt het uitgewerkt met meer power en expressie in zijn spel, waarbij niet alleen klank en harmonie onderdeel vormen, maar dit wordt ondersteund met percussie door snaren te dempen.

Het stuk Marrow begint met een mystiek thema waarbij Stemeseder met zijn rechterhand de harmonie met akkoorden voor rekening neemt en de melodie uit de baslijn komt met de linkerhand. Stemeseder is in staat om de vleugel te laten klinken als een symfonieorkest door alles wat er uit het instrument als klank kan komen te benutten. Maar op andere momenten brengt hij ook sereniteit in zijn spel waardoor een creatief en gevarieerd beeld ontstaat.

Improvisaties maken het optreden tot een verrassend klankspel waarbij je niet kunt voorspellen wat de volgende maten brengen. Met romantisch en sprookjesachtige gedeelten, blues en naar avant-garde neigend spel bewijst Stemeseder zijn enorme veelzijdigheid, die zijn solo optreden tot een muzikaal feest maken. Een talent om in de gaten te houden.

De Zwitser Colin Vallon (piano) kennen we van zijn optreden bij Jazz Maastricht en de begeleiding van Elina Duni. Nu is hij met zijn eigen trio in Krefeld dat verder bestaat uit Patrice Moret (contrabas) en Julian Sartorius (drums). Ze beginnen met het stuk Loops dat, de titel zegt het al, bestaat uit een herhalend en draaiend thema. Snelle pulserende tonen, afgewisseld met idyllische sferen. Sartorius is een creatief slagwerker die een hele gereedschapskist heeft mee genomen om zijn drumspel luister bij te zetten met allerlei effecten. Mooi om te zien hoe hij tijdens het tweede nummer Tinquely zijn drumset gedeeltelijk verbouwt, het muzikale resultaat is er in de vorm van heel verrassend klank- en ritmewerk.

Goodbye begint met een eenvoudig intro op drums. Als Vallon inzet op de vleugel hoor je dat het ritme van piano en drums verschoven is ten opzichte van elkaar, waardoor er een complex geheel ontstaat dat met het subtiele spel op bas van Moret magnifiek klinkt. Nog energieker wordt het met Pixels dat gecomponeerd is op een opzwepend ritme. Met vrije expressie en gecontroleerde chaos brengt Vallon op virtuoze manier een enorme dynamiek in het spel. Het publiek wil een zugabe en die komt er met Kids waarbij Sartorius nog een keer zijn drumset verbouwt en de bekkens omgekeerd op de troms legt. Opnieuw zijn er verrassende effecten. Met het voortreffelijke spel van Vallon laat het trio boeiend en vernieuwend werk horen. Een zeer geslaagd dubbelconcert.