×

Concert

28 februari 2013

The Darkness zorgt voor een top feest

Geschreven door: Sicco Roukema

Label: Pias

Het was veel te lang geleden dat we van The Darkness konden genieten op vaderlandse bodem. De band is al weer meer dan twee jaar bij elkaar en heeft vorig jaar nog het buiten gewoon vermakelijke Hot Cakes uitgebracht. Maar de avond begon opvallend, met Ultrasound. Deze Britpop band zou je niet 1, 2, 3 verwachten in het voorprogramma van een stel rockgoden verwachten. Het gezelschap rond de nogal forse zanger Andrew “ Tiny” Wood is ook sinds 2010 weer bij elkaar (daar is een overeenkomst) na een betrekkelijk succesvolle periode tussen ’97 en ’99.  Muzikaal staat de band ver weg van het hoofdprogramma, maar het maakt ze niet minder genietbaar.  Niet voor niets kreeg hun nieuwe album in Engeland lovende recensies. De samenzang tussen frontman Andrew en bassiste Vanessa Best is vooral het sterke punt. Mooie liedjes die me ook wat aan Pulp doen denken.

Na even wachten en een lang intro is het de beurt aan The Darkness. “ We’re The Fucking Darkness and we’re on business” zegt Justin Hawkins tussen Every Inch Of You and Black Shuck. Het is de start voor een avond ongeremde hardrock fun., van een band die er zin in heeft. Justin blijft de ultieme frontman, zijn soepele, macho gitaarspel, zijn truckjes met plectrums, de bewegingen en zijn spel met het publiek maken het tot een genot om naar te kijken. Zijn broertje Dan is stoer op een AC/DC achtige manier terwijl bas en drum de hechte basis vormen.  De band speelt zelfs nog een nummer van hun 2e geflopte album,  de titeltrack, One Way Ticket To Hell And Back, maar de nadruk ligt natuurlijk op het debuut ( Growing On Me, Get Your Hands Off My Woman, Stuck In A Rut en natuurlijk I Believe in A Thing Called Love), maar natuurlijk is ook hun laatste album goed vertegenwoordigd. In de toegiften de over the top versie van Radiohead’s Street Spirit, maar eerder in de set komen bijvoorbeeld al Nothing’s Gonna Stop Us, She’s Just A Girl Eddie en Concrete voorbij.  Gelukkig gaat Justin Hawkins aan het eind van de show weer op de nek van van iemand uit het publiek de zaal door .  “ Nothing Changed In 10 Years”. Inderdaad Justin, The Darkness anno 2013 is nog steeds één brok entertainment.

The Darkness / Ultrasound, 27 februari 2013, Paradiso

Foto’s Sicco Roukema